Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Αντι-Καιάδας: Celebrate Good Times

Σε όποιον ντεν αρέσει η ντίσκο, να πάει να γκαμητεί.

Κάποτε είχα δηλώσει ότι κάθε φορά που ξεμένω από ιδέες για άρθρα βρίσκω τη λύση με το να επιστρέφω στο κλασικό και δοκιμασμένο χώσιμο μίσους σε τυχαίες κατηγορίες ανθρώπων, υπό τον γενικό τίτλο "Καιάδας".
Με τούτα και μ'εκείνα, όμως, κινδυνεύω να χαρακτηριστώ μισάνθρωπος, κι αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα γιατί δε μισώ όλους τους ανθρώπους. Μισώ μόνο το 99% που δίνει το κακό όνομα στους υπόλοιπους.
Ας πιούμε λοιπόν, σε έναν σημερινό Αντι-Καιάδα, εις υγείαν όλων των ακολούθων κατηγοριών ανθρώπων που γαμούν, δέρνουν και επιδίδονται σε άλλες δραστηριότητες που απολαμβάνει ο Κρίστιαν Γκρέι πλην του να πρωταγωνιστεί σε σάπια πορνογραφήματα.
  • Σε αυτούς που δεν παριστάνουν ότι μισούν τα Χριστούγεννα για να το παίξουν ψαγμένοι
    Εδώ και μερικά χρόνια έχει πολύ πέραση στα πλήθη που νομίζουν ότι υπάρχει νόημα στις φιλοσοφίες της Ράνιας να αποκηρύσσουν τα Χριστούγεννα. Τα καταγγέλλουν ως γιορτή του καταναλωτισμού (sent by Iphone 6S), ως επιβεβλημένο κλίμα χαζοχαρούμενης διάθεσης, δεν τρώνε μελομακάρονα γιατί έχουν γλουτένη, προτιμούν να γιορτάζουν στις 29 Δεκεμβρίου την παραδοσιακή γιορτή "Παραρλάμα" της Άπω Μογγολίας και τέτοια. Οκ, νιώθεις πολύ special snowflake εσύ που τα γράφεις όλα αυτά, αλλά go be a party pooper somewhere else. Και τίποτα να μη σου λέει το Χριστιανικό κήρυγμα (που δε μου λέει), και τίποτα να μη σου λένε οι αργίες, τα δώρα και η διαρκής κατανάλωση γλυκών (που μου λένε), τουλάχιστον γιορτάζουμε μια αφορμή να μην είμαστε μίζεροι και καταθλιπτικοί μέσα στο σκοτάδι, τη βροχή και το πουτσόκρυο του χειμώνα. Κι ακόμα και το All I Want For Christmas Is You έχει τη χάρη του. Ναι το είπα. Το Last Christmas εξακολουθεί να τον παίρνει ωστόσο.
  • Στις κοπέλες που ξέρουν τη διαφορά μεταξύ "ντύνομαι σέξι" και "ντύνομαι για πιάτσα"
    Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή, σε ό,τι αφορά το μήνυμα που στέλνει το γυναικείο ντύσιμο, ανάμεσα στο "ξέρω να εξάπτω...εχμ...τον ενθουσιασμό των αρσενικών" και στο "το δίνω για μια τυρόπιτα" (γιες άι τζαστ φάκιν ντιντ). Η μέση Ελληνίδα που ντύνεται-γδύνεται για Σαββατοβραδιάτικη έξοδο έχει καβαλήσει αυτή τη γραμμή κι έχει φύγει γλιστρώντας με σπαγγάτο. Και μετά έχει και το θράσος να αναρωτιέται γιατί τραβάει όλους τους μαλάκες και δεν μπορεί να πετύχει έναν σοβαρό γκόμενο. Κάτι λέγανε για τη γυναίκα του Καίσαρα το οποίο δε θυμάμαι. Το ζουμί είναι ότι υπάρχουν γυναίκες εκεί έξω που μπορούν να περπατήσουν αυτή τη γραμμή, ωσάν τον Τζόνι Κας, και να βγάλουν το sexy yet understated το οποίο καταφέρνει να κάνει το επάνω και το κάτω κεφάλι να συμφωνήσουν για μια φορά στη ζωή τους.
  • Στους Βούλγαρους οδηγούς
    Τον Οκτώβριο βρέθηκα για μία εβδομάδα, υπό περιστάσεις που δε θα μάθετε γιατί θα μπλέξετε, στη μαγευτική Σόφια, μια πόλη ενδεικτική των αριστουργημάτων της Σοβιετικής αρχιτεκτονικής. Βρισκόμαστε λοιπόν σε κεντρική λεωφόρο της Σόφιας με τραμ στη νησίδα εμείς οι Ελληνάρες και πάμε να περάσουμε απέναντι. Έρχεται αυτοκίνητο και με το που μας βλέπει φρενάρει να περάσουμε. Φτάνουμε νησίδα, έρχεται τραμ, λέμε "κάντε πίσω, θα έρθει με φόρα και θα μας κάνει αλοιφή Ουγγαρέζα για τα σάντουιτς". Και φρενάρει το τραμ για να περάσουμε. Να μαζεύουμε σαγόνια απ'την άσφαλτο οι Ελληνάρες. Κατάλαβες, μαλάκα μου, πόσο πίσω είσαι, όταν ο fuckin' Βούλγαρος είναι πιο Ευρωπαίος από σένα; Στο τέλος θα σου πω κι ότι βγαίνανε έξω για να καπνίσουνε και θα πάθεις τριπλό ανεύρυσμα.
  • Στους τυπάδες που έχουν μούτρα σαν τον Τσάκωνα (R.I.P) και κυκλοφοράνε με γκομενάρες
    Στην αρχή, όποτε βλέπεις μια τέτοια κατάσταση, η πρώτη φυσιολογική αντίδραση είναι να ρίξεις κατάρες σε αυτόν και όλους του τους πρόγονους μέχρι τον Ραμσή Β', αφού φυσικά υποθέσεις ότι ο τύπος βγάζει τα άπειρα φράγκα πουλώντας νεφρά στο eBay και η γκόμενα είναι Σπυροπούλου. Μετά όμως, όταν επιστρέψει το αίμα στο πάνω κεφάλι, αρχίζεις να το σκέφτεσαι λίγο και λες, για να κυκλοφορεί τέτοια γκόμενα ο τύπος, πάει να πει ότι κάτι κάνει σωστά. Μπορεί να έχει το καταπληκτικό χιούμορ που δεν έχει ούτε ο Thomas the Barbarian ο ίδιος. Μπορεί να τον έχει 22 εκατοστά και να κατέχει μάστερ Τεχνικής Σεξολογίας απ'το Πανεπιστήμιο του Πούτσεστερ. Μπορεί απλά να έχει αυτοπεποίθινγκ, να χώνεται με θράσος, γερά με τσαμπουκά και γάμα τα μουνιά. Και στην τελική και λεφτάς να είναι, μαγκιά του που είναι λεφτάς! Το ψωμί σου τρώει; (Παρακαλούνται οι ΚΚΕδες που έχουν διάθεση να αρχίσουν για τον καπιταλισμό και την εκμετάλλευση του μόχθου του εργάτη να πάνε μέχρι το Μαυσωλείο του Λένιν να δουν αν κουνιούνται οι μούμιες.)
  • Στη σπονδυλική μου στήλη
    ...που με στηρίζει τόσα χρόνια.
    Μιλάμε για πρώτο πανελλαδικό βραβείο αστειετερότητας τώρα.
  • Στη Χριστίνα Μανουηλίδου, μητέρα του Δεύτερου Υιού του Θεού

    ...την Μπαναγία δε θα την γκζαναβρίσεις! ΤΗΝ ΜΠΑΝΑΓΙΑ!
  • Στους μεταλλάδες που δεν είναι κομπλεξικοί
    Το κλασικό στερεότυπο του μεταλλά λέει ότι είναι ένας τύπος με ενάμιση μέτρο άπλυτη μαλλούρα που δεν έχει ξεκολλήσει τα μυαλά του απ'τη Δευτέρα Γυμνασίου, ακούει καθημερινά τους ίδιους τρεις δίσκους του μεταλλικού ανθυποϊδιώματος του οποίου δηλώνει φαν κι όποιος άλλος τολμήσει να πιάσει κιθάρα στα χέρια του απορρίπτεται ως ποζεράς και untrue. Φυσικά, όπως παντού υπάρχουν κολλημένα μυαλά, έτσι υπάρχει κι αυτός ο τύπος, αλλά είναι τόσο πλειοψηφία όσο κι οι λογικοί άνθρωποι στις πανεπιστημιακές παρατάξεις. Γιατί όπως λέει κι ένα κλισέ, η μουσική χωρίζεται σε δύο μόνο είδη: στην καλή και στην κακή. Έχω δει τυπάδες με περμανάντ και μπλουζάκι Gorgoroth να τα σπάνε χωρίς ίχνος ειρωνείας χορεύοντας Bananarama, Samantha Fox και Michael Jackson κάτω απ'το στρομπόλι, και την επόμενη μέρα σπίτι τους να συνδυάζουνε Judas Priest με Five Finger Death Punch. Γιατί; Because they fuckin' can! Κι εγώ τους βγάζω το καπέλο που δε φοράω.
  • Στα Ανομολόγητα
    Τα Ανομολόγητα είναι κατά βάση μια καινούρια μόδα στο Facebook όπου σου δίνεται η ευκαιρία μέσω ανώνυμης φόρμας να γράψεις το μακρύ σου και το κοντό σου. Το μακρύ και το κοντό του καθενός κυμαίνεται από εκ βάθους καρδίας ερωτικές εξομολογήσεις μέχρι ολοφάνερα σεξουαλικής φύσεως τρολαρίσματα από "φοιτητές Θεολογικής σχολής" και από ύμνους στο πιτόγυρο και την Πίτσα Κρις μέχρι παράθεση ατακών από το Κωνσταντίνου κι Ελένης. Και μέσα σε αυτή την ωραία ατμόσφαιρα είμαστε κι εμείς οι τοπ κομέντερς (ναι, εννοείται πως έχω ανοίξει κι εκεί παράρτημα), που κράζουμε, θαυμάζουμε κι ανακαλύπτουμε ότι, εντέλει, ακόμα και μέσα απ'το Facebook μπορείς να γνωρίσεις αξιόλογα άτομα. Και μια που τ'αναφέραμε κι αρχή διαλόγου κάναμε...
  • Στην κοπελιά που έγραψε αυτό εδώ το άρθρο
    Ως γνωστόν κανείς που σέβεται τη νοημοσύνη του και τα παντελόνια που φοράει δε θα έμπαινε στο Pillow Fights γιατί είναι ένα χαζογκομενίστικο σάιτ με χαζογκόμενες συγγραφείς που γράφουν χαζογκομενίστικα άρθρα για χαζογκόμενες αναγνώστριες. Ε λοιπόν πάρ'τα Λέτα και καν'τα ομελέτα, γιατί αν πατήσεις πάνω στο λινκ, διαβάσεις όλο το άρθρο και δεν καταλάβεις τίποτα, τότε πάει να πει ότι εσύ είσαι η χαζογκόμενα. Η συγγραφεύς είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις που ανέφερα περί αξιόλογων ανθρώπων που μπορείς να γνωρίσεις στο Facebook και κάποια στιγμή θα την αρπάξω απ'το σπίτι της, θα την πάρω σε ένα ερημονήσι και θα την παντρευτώ. Αφτά.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας χτυπήσει ανήμερα Χριστούγεννα το τραμ της Σόφιας ενώ είστε παρέα με τη Χριστίνα Μανουηλίδου ντυμένη Ουκρανέζα ακτινολόγο που έπεσε στην ανάγκη να μεγαλώσει το παιδάκι της.

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Sharia don't like it, rock the Casbah


Προφανώς δεν περιμένετε εμένα να σας ενημερώσω για το τι έγινε στο Παρίσι την Παρασκευή το βράδυ. Εν περιλήψει, για να το έχουμε στο νου μας, τρομοκρατικά χτυπήματα με 130 νεκρούς και ακόμα περισσότερους τραυματίες, οι περισσότεροι εκ των οποίων στο θέατρο Bataclan όπου έπαιζε το ροκ συγκρότημα Eagles Of Death Metal.
Την ευθύνη των τρομοκρατικών χτυπημάτων ανέλαβε η ISIS.
Η ISIS δεν είναι πλέον κάτι που το συζητάμε από μακριά, σαν να βλέπουμε το Mad Max στον κινηματογράφο και να λέμε "κοίτα ρε τι πάνε και σκέφτονται στο Χόλιγουντ!" κουνώντας το κεφάλι και τρώγοντας ποπκόρν.
Το σκατό έχει κι επισήμως χτυπήσει τον ανεμιστήρα.
Το επόμενο λογικό επακόλουθο ήταν να ξαναβγούν, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, οι γνωστοί ειδήμονες του Facebook που έχουν όλοι εκατό πτυχία Αντιδυτικολογίας και Αντιευρωπαιολογίας στο Χάρβαρντ και να αρχίσουν τις γνωστές χιλιοπαιγμένες κασέτες της συλλογής Τα καλύτερα χιτς του σύγχρονου "προοδευτικού" ανθρώπου.
Τι ότι είμαστε υποκριτές που θλιβόμαστε μόνο για τη Γαλλία κι όχι για τη Συρία, το Λίβανο και την Παλαιστίνη, γιατί προφανώς εδώ και τόσα χρόνια η Ελλάδα είναι μέλος του ΟΠΕΚ και όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τι ότι "όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες" γιατί ήταν η κακιά Δύση που τους έδωσε τα όπλα, επομένως καλά να πάθετε, απλά δεν το λέμε έτσι ανοιχτά "καλά να πάθετε" γιατί πάνω απ'όλα είμαστε προοδευτικοί αφού.
Τι ότι η κακιά Δύση δε φέρεται με αρκετή διαλλακτικότητα και ευαισθησία στους διαφορετικούς πολιτισμούς, ξεχνώντας πάντα τεχνηέντως να μας πουν μετά από ποιο σημείο η διαλλακτικότητα και η ευαισθησία μετατρέπονται σε "κάθομαι να με γαμήσεις".

Τι ότι όποιος λέει πως πρέπει να ελέγχονται τα κύματα των προσφύγων που προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη, γιατί ανάμεσα σε αυτούς εκμεταλλεύονται την κατάσταση οι τζιχαντιστές για να μπουν κι αυτοί, όποιος λοιπόν το λέει αυτό είναι φορέας "ισλαμοφοβικής" ρητορείας.
Κι όπως είχα τη χαρά να με ενημερώσει προσωπικά ένας απ'τους φάρους του προοδευτισμού, "ισλαμοφοβική" ρητορεία=επικίνδυνος άνθρωπος.
Εν πλήρη αντιθέσει φυσικά με αυτούς που ζώνονται εκρηκτικά και ανατινάζουν αθώους ανθρώπους, οι οποίοι είναι ακίνδυνοι σαν τις μαργαρίτες στα λιβάδια μες στη δροσιά του Μαγιού.
Και μετά βέβαια έχουμε τους παπάρες που απλά, καθαρά και ξάστερα μισούν εκ βάθρων τον Δυτικό πολιτισμό σε τέτοιο σημείο που οποιοδήποτε μόριο λογικής εξατμίζεται στον αιθέρα και μετά είσαι έτοιμος ως μέλος του Σύριζα να απεργήσεις εναντίον της κυβέρνησης του Σύριζα.
Έχει τη διπλή πλάκα όταν αυτοί που σπεύδουν σε υπεράσπιση του Ισλάμ απέναντι σε όλους εμάς τους φασίστες κι ισλαμόφοβους, είναι οι ίδιοι που όλον τον υπόλοιπο χρόνο ωρύονται και διαρρηγνύουν τα καλσόν τους για τον μισογυνισμό, την ομοφοβία και την έλλειψη ανεκτικότητας στη διαφορετικότητα (πολλές φορές και χωρίς αυτά να υπάρχουν).
Αν σκεφτείς ότι όλα αυτά τα οποία μάχονται οι "προοδευτικοί" είναι κατ'απόλυτη κυριολεξία γραμμένα μέσα στις ιερές γραφές του Ισλαμισμού, μετά σκέφτεσαι κι εκείνον τον τυπά που τρόλαρε στον Τσουκαλά δηλώνοντας "Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο και Παναθηναϊκός στο μπάσκετ" και αναπόφευκτα αρχίζεις να σκέφτεσαι "τι μου θυμίζει...τι μου θυμίζει...".
Φυσικά, όπως και στη χριστιανική Βίβλο, και στο Κοράνι υπάρχουν πάμπολλα ξεχασμένα απ'το Μεσαίωνα κομμάτια τα οποία ο μέσος πιστός δε θα τηρήσει στο γράμμα τους, γιατί ακριβώς αναγνωρίζει ότι γράφτηκαν για μια άλλη κοινωνία και δεν έχουν εφαρμογή στο σήμερα.
Ο φανατισμένος, όμως, θα ακολουθήσει τα πάντα μέχρι την τελευταία τελεία. Κι όταν υπάρχει μέσα στο Κοράνι η διδαχή ότι οι άπιστοι πρέπει να αντιμετωπιστούν με φωτιά και τσεκούρι, αυτό ακριβώς θα κάνει, με τη διαφορά ότι η φωτιά και το τσεκούρι έχουν αντικατασταθεί με το C4 και το AK47.
Και όταν λέμε άπιστος δεν εννοούμε καν Ισλαμιστής εναντίον Χριστιανού, έτσι; Γιατί φυσικά οι άνθρωποι στη Συρία και στο Λίβανο που υποφέρουν απ'τους παρανοϊκούς του ISIS είναι κι αυτοί Μουσουλμάνοι, απλά είχαν την ατυχία να μην πάρουν κι αυτοί στα χέρια το τσεκούρι.
Αν η δική σου μετάφραση του Κορανιού λέει ότι η ψωλή του Μωάμεθ κρεμόταν προς τα δεξιά και η μετάφραση του ISIS δηλώνει κατηγορηματικά ότι κρεμόταν προς τα αριστερά, την πούτσισες. Γιατί πώς τολμάς να αμφισβητείς την ιερή κλίση της ψωλής του Προφήτη! Μιλάμε για τέτοιο επίπεδο τυφλής θρησκευτικής προσκόλλησης.
Όσο για το ποιος τροφοδότησε τους τζιχαντιστές με όπλα και χρηματοδότηση, και τι σκοπό υπολόγιζε να πετύχει, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα μεν ερώτηση, αλλά όταν έχεις μια πεινασμένη αρκούδα στο σαλόνι σου δεν αρχίζεις να ρωτάς ποιος μαλάκας την άφησε να μπει στο σαλόνι. Παίρνεις το πιστόλι και της τινάζεις τα πέταλα.
Ελάτε, λοιπόν, πολύ ευχαρίστως, να ξανασυζητήσουμε ποιος και γιατί έθρεψε τους τζιχαντιστές, αφού τελειώσει ο πόλεμος.
Ναι, ο πόλεμος. Ιερός πόλεμος και η τιμωρία έρχεται.

Κι αν για τους τζιχαντιστές το ιερό για το οποίο θα πολεμήσουν είναι οι μισανθρωπικές διδαχές του Μωάμεθ, για τη Δύση είναι οι αξίες της: η δημοκρατία, η ανοχή στο διαφορετικό, η ελευθερία του λόγου και των πράξεων ως εκεί που δε βλάπτουν τον πλησίον, το δικαίωμα να μπορείς να βγεις για ένα γαμημένο ποτό την Παρασκευή το βράδυ και να ξέρεις ότι θα γυρίσεις σπίτι σου.
Και θα πεταχτεί τώρα ο εξυπνάκιας, γιατί πάντα υπάρχει ένας εξυπνάκιας που περιμένει με ανυπομονησία να πεταχτεί και να πει την καμαρωτή παπαριά του για να μαζέψει εκατό λάικ στο Φέισμπουκ μπας και νιώσει την αγάπη που δεν του έδειξε ποτέ η οικογένειά του.
Και θα πει λοιπόν ο εξυπνάκιας, "άμα η Δύση έχει όντως ως αξίες τη δημοκρατία και την ανοχή στο διαφορετικό, τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ISIS με ανοχή και δημοκρατία!".
Nice try, but no. Είναι πολύ ωραίο στη θεωρία το "να γυρνάμε και το άλλο μάγουλο", όταν όμως ο άλλος έρχεται απέναντί σου με τη μπαζούκα έτοιμος να σε μετατρέψει σε σάλτσα μπολονέζ, το γύρισμα του μάγουλου δεν είναι επίδειξη μεγαλοψυχίας, είναι αυτοκτονία.
Οι δημοκρατικές και ανθρωπιστικές μέθοδοι λειτουργούν κι έχουν αποτέλεσμα μόνο όταν κι ο απέναντι είναι προδιατεθειμένος να τους δώσει μια ευκαιρία. Είναι ο μέσος πιστός του Ισλάμ διατεθειμένος να ζήσει σε δημοκρατικές κοινωνίες και να ανεχτεί ότι γύρω του οι γυναίκες δε φοράνε μπούρκες; Προφανώς και είναι θετική η απάντηση. Μόνο ένας χρυσαυγίτης ή ψηφοφόρος της Λεπέν θα έλεγε το αντίθετο.
Αυτός όμως που αποκαλεί το Παρίσι "πρωτεύουσα της πορνείας και της ακολασίας" και τις ροκ συναυλίες "ειδωλολατρικές εκδηλώσεις ανωμαλίας" και αναλαμβάνει προσωπικά να σφάξει όποιον δε μοιράζεται αυτή του την άποψη, αυτός δε χαμπαριάζει από δημοκρατία.
Αυτός που θεωρεί ότι νέοι άνθρωποι, με μοναδικό έγκλημα στη ζωή τους να ακούν μουσική που δεν ταιριάζει με την αισθητική του φανταστικού του φίλου, είναι άξιοι εκτέλεσης και εν ψυχρώ και χωρίς καμία ηθική αναστολή μπαίνει στον χώρο που μαζεύτηκαν για να περάσουν καλά και τους θερίζει, αυτός τη δημοκρατία και τον πολιτισμό που του επιδεικνύεις εσύ τα παίρνει και σκουπίζει τον κώλο του.
Αν του φερθείς δημοκρατικά αυτουνού, το μόνο που θα καταλάβει είναι ότι του δίνεις το πράσινο φως να σε αποκεφαλίσει κι εσένα.
Μη ρωτάς, οπότε, ανθρωπιστή του πληκτρολογίου, για ποιον χτυπάει η κουδούνα.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι ο καρκίνος της ανθρωπότητας.
Ο φανατισμός, που φυσικά σε κάθε μορφή του, θρησκευτική, εθνική ή πολιτική έκφανση, είναι επικίνδυνος.
Η διαφορά είναι ότι ο χριστιανός φανατισμένος θα στηθεί έξω από τη ροκ συναυλία κρατώντας πανό που γράφει "η μουσική που ακούτε είναι του διαόλου", ενώ ο ισλαμιστής φανατισμένος θα μπει μέσα στο συναυλιακό χώρο και θα τον τινάξει στον αέρα.
Ολοφάνερο ποιος χρήζει πιο άμεσης και δραστικής αντιμετώπισης.
Αν και τίποτα δεν είναι τόσο ολοφάνερο όσο νομίζεις. Ήταν αναγκαίο να βάλω σε έντονα γράμματα τις λέξεις "φανατισμένος", γιατί οι "προοδευτικοί" νομίζουν ότι όποιος λέει "πρέπει να ελέγχονται οι πρόσφυγες που μπαίνουν στην Ευρώπη" εννοεί "να τους πυροβολούμε τα φουσκωτά και να τους βουλιάζουμε στον πάτο του Αιγαίου".
Ο καρκίνος, αγαπητοί, δεν αντιμετωπίζεται με ασπιρίνες, ούτε λέγοντας "αφού κάπνιζα ένα πακέτο την ημέρα καλά να πάθω".
Ειδικά όταν είναι σε τόσο προχωρημένο στάδιο, πρέπει ο ασθενής να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία.
Η οποία απέχει μακράν απ'το να είναι η τέλεια θεραπεία, έτσι; Μαζί με τα ξερά καίει και τα χλωρά. Δεν μπορεί να διακρίνει ποια κύτταρα είναι υγιή και ποια καταστροφικά. Διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού, και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να αποτύχει και ο ασθενής να πεθάνει.
Η άλλη επιλογή είναι να παραδοθείς ολοκληρωτικά στον καρκίνο.
Ο καθείς ας διαλέξει κι ας πάρει.
Αυτός ήταν ο οβολός μου επί του θέματος. Περιμένω με ανυπομονησία τα σχόλια που θα μου λένε ότι καρκίνο πρέπει να πάθω εγώ κι όλο μου το σόι και εν συνεχεία περιγράφουν έναν-έναν όλους τους νταλικέρηδες που εξυπηρετεί η μάνα μου τα βράδια στα φανάρια της Εθνικής.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας ανατινάξει ο τζιχαντιστής παρά τις διαρκείς εξηγήσεις σας ότι φταίει το διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα το οποίο και καταδικάζετε.

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Syriza vs. Syriza

Παιδιά, δράττομαι της ευκαιρίας που μου δίνει αυτό εδώ το βήμα για να σας κάνω μια εκ βαθέων εξομολόγηση.
Αισθάνομαι πλέον εντελώς άχρηστος.
Κάθομαι το βράδυ, κοιτάω όλους τους μοναχικούς ανθρώπους και γράφω τις λέξεις για ένα κήρυγμα που δε θα ακούσει κανείς.

Και γιατί έχω πέσει σε τέτοια βαριά κατάθλιψη, θα με ρωτήσετε;
Η ελληνική κοινωνία δεν έχει πλέον ανάγκη τις υπηρεσίες αριστοτεχνικού τρολαρίσματος που της παρείχα απλόχερα με μόνη ανταμοιβή την αγάπη και την αναγνώριση του κόσμου.
Έχει αναλάβει από μόνη της το τρολάρισμα.
Σε μαζική συμμετοχή στην απεργία καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ
Ναι. Αυτό που καταλάβατε. Ο Σύριζα, και συγκεκριμένα το τμήμα Εργατικής Πολιτικής (πράγμα οξύμωρο αν σκεφτεί κανείς ότι αυτοί που ψηφίζουν τον Σύριζα είναι εκ πεποιθήσεως αντίθετοι με κάθε μορφής εργασία), καλεί όλους τους εργάτες να κατέβουν στην αυριανή πανελλαδική απεργία με στόχο να καταγγελθούν οι ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές...
...μέχρι εδώ όλα καλά, κλασικά εικονογραφημένα...
...τις οποίες ασκεί η κυβέρνηση του Σύριζα.
Ε, γαμώ τον καντηλανάφτη της εκκλησιάς που σας βαφτίζανε.
Αυτό το κόμμα δεν είναι κόμμα. Είναι ιδέα. Είναι ο Φούλιους Ζιζάνιους από το Αστερίξ, που τον στείλανε οι Ρωμαίοι για να καθυποτάξει το γαλατικό χωριό, εκείνος ο πρασινομούρης ντε που απ'όπου περνούσε άρχιζαν οι πάντες να σφάζονται αναμεταξύ τους.
Δίχασε όλη την Ευρώπη στέλνοντας τον Μπαρουφάκη να αναλύει τις θεωρίες παιγνίων νομίζοντας ότι θα πουλήσει μπλόφα στον Σόιμπλε και θα κερδίσει με ένα δυάρι, ένα πεντάρι, μια κάρτα Yu-Gi-Oh, μία Υπερατού και το δίπλωμα οδήγησης της μηχανής του.

Δίχασε τον κόσμο με εκείνο το καταπληκτικό δημοψήφισμα του οποίου το πανηγυρικό όχι πρόλαβε να βάλει στον κώλο του μέσα σε μόλις τρεις μέρες, καταρρίπτοντας έτσι κάθε ρεκόρ ρυθμικής γυμναστικής που κατείχε η Νάντια Κομανέτσι.
Στη συνέχεια διχάστηκαν και μεταξύ τους γιατί οι μισοί συμφωνούσαν με την κωλοτούμπα κι οι άλλοι μισοί επέμεναν να κάνουν τη χώρα Ζιμπάμπουε, οπότε πήγανε στις τρίτες εκλογές μέσα σε έναν χρόνο, οι Λαφαζανικοί μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας κι έμειναν οι αμετανόητοι Νεοπασόκοι.
Και θα περίμενες εσύ, μετά απ'όλα αυτά, ότι τουλάχιστον τώρα το πήραν απόφαση ότι είναι Νεοπασόκοι, θα σε ξανάβρουν στους μπαξέδες τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς, και θα πορευτούν σε μια κοινή κατεύθυνση, είτε σωστή είτε λάθος (ρητορικό το δίλημμα, εννοείται πως η κατεύθυνση του Νεοπασοκισμού είναι λάθος).
Και νόμιζες ότι επιτέλους θα σταματήσουμε να ασχολούμαστε με την εσωκομματική τους φαγωμάρα, θα κυβερνήσουν, κάτι που δεν τους άφησαν να κάνουν τους οχτώ μήνες της Πρώτης Φοράς Αριστεράς, και θα μας ξεσκοτιστεί λίγο η πούτσα.
Well...fuck you.

Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς λέγεται αυτό. Διπολική διαταραχή λέγεται; Σχιζοφρένεια λέγεται; Μας περνάνε για μαλάκες, λέγεται; Μας δουλεύουν μες στα μούτρα μας κι εμείς λέμε κι ευχαριστώ, λέγεται; Όλα αυτά μαζί;
Και μετά μου λες εσύ ότι υπάρχει περίπτωση να πάει κάτι σωστά σε αυτή τη χώρα.
Ότι υπάρχει περίπτωση να πάει κάτι σωστά στη χώρα που η επικεφαλίδα "Ο Σύριζα καλεί σε απεργία εναντίον της κυβέρνησης Σύριζα" είναι από πραγματικές εφημερίδες κι όχι απ'το Κουλούρι.
Αν και...
Fuck. Me. Sideways.
Οι άνθρωποι είναι το ιπτάμενο τσίρκο των Μόντυ Πάιθονς.
Η ηλιθιότητά τους φτάνει απ'τη Λέσβο μέχρι τη Μυτιλήνη.
Εκτελούν γενοκτονία κι εθνοκάθαρση εναντίον της υπομονής μας, της νοημοσύνης μας και της κοινής λογικής μας.
Και φυσικά αν πας να τους τα τρίψεις όλα αυτά στη μούρη, το μόνο "επιχείρημα" που έχουν να αντιτάξουν είναι η κλασική χιλιοπαιγμένη, γυρισμένη με στυλό Μπικ και φαγωμένη απ'το μαγνητόφωνο κασέτα "δηλαδή με τους Σαμαροβενιζέλους καλύτερα ήμασταν;".
Να τρως κάθε μέρα σκατά και να λες στον εαυτό σου για να παρηγορηθείς "κι άμα έτρωγα φακές καλύτερα θα ήτανε;".
Από την πόρτα σου περνώ και τηγανίζεις μύδια, μου πετάς έναν κεφτέ, ζήτω η Κύπρος.
Κι όλα αυτά για να μην τυχόν και χάσουμε από πρωθυπουργό τη σπασμένη καπότα του Αντρέα που την πέταξε στην αποχέτευση, το σπέρμα γονιμοποίησε κατά λάθος έναν απ'τους κροκόδειλους των υπονόμων και γεννήθηκε ο Τσίπρας.
Είσαι ο πατέρας μας, τέρας-τέρας-τέρας μας, είσαι η ελπίδα μας, πήδα-πήδα-πήδα μας.
Κι εγώ που νόμιζα ότι το πιο περίεργο πράγμα που συνέβη όλον αυτόν τον Νοέμβριο είναι ότι δε βρέχει.
Ναι, μιλάμε πάντα για τη Θεσσαλονίκη, την πόλη της Ελλάδος που έχει τρεις μήνες το χρόνο τη θερμοκρασία της κωλοτρυπίδας μου μετά την κατανάλωση τριών κιλών hot wings και τον υπόλοιπο χρόνο βρέχει δύο φορές την εβδομάδα, μία από Δευτέρα ως Τετάρτη και μία από Πέμπτη ως Κυριακή.
Κι έχει τέτοια λιακάδα που νομίζεις ότι είναι Μάης κι ανοίγεις το παράθυρο να μπει δροσιά να μπει...του Μάη, κι αντί να μπει η δροσιά μπαίνει η κάπνα απ'τα καυσόξυλα.
Φυσικά αυτό δεν έμελλε να πτοήσει τους απίστευτα πρωτότυπους θαμώνες των κοινωνικών δικτύων απ'το να ποστάρουν το November Rain.
Παρ'όλο που δε βρέχει.
Και μετά μου λες εσύ ότι υπάρχει περίπτωση να πάει κάτι σωστά σε αυτή τη χώρα.
Αυτά, και να προσέχετε μη σας κατηγορήσει ένας Συριζαίος για μνημονιακό νεοφιλελέ και μετά από λίγο ένας άλλος Συριζαίος σας κατηγορήσει για αντιμνημονιακό δραχμολάγνο.

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Play that funky blog game, white boy

Ντισκάρουμε ανηλεώς και ροκάρουμε ανηλεέστερα.

Ο ΧΩΣΤΗΡΑΣ3/11/15 22:31
Κοιτα να δεις που θα σου ζητησω να κανεις κατι που σιχαινομουν, αλλα αφου το προτεινω εγω θα ειναι γαματο: μολογκοπαιχνιδο με 5 ερωτησεις και πεντε προτεινομενα μπλογκ να παρουν μερος.
Οι 5 ερωτησεις:
1) Αν ησουν διασημη σταρ του χολλυγουντ ποιον διασημο θα ηθελες για γκομενο....εκτος του εαυτου σου
2) Ποιο αχρηστο προιον τηλεμαρκετινγκ λιγουρευεσαι και λιμπιζεσαι αλλα δεν το λες
3) Αν επειθαν τους Πριστ να τραγουδησουν σε σκυλαδικο και πηγαινες, περιεγραψε τη σκηνη οπου θα επαιζαν Painkiller αλλα παραλληλα σε μπαλαμουτιαζαν 4 ωραια σκυλογκομενακια
4) Σου δινουν το Δαχτυλιδι του Σαουρον, για ποια γκομενα θα γονατιζες να της το φορεσεις και να της κανεις προταση γαμου.
5) Εχεις απειρα φραγκα και μια μερα ζωη, πως θα την περνουσες με σχετικες λεπτομερειες

Αφού αποδώσω λεπόν στον γερο-Χώστη τα βαρέα-ανθυγιεινά εύσημα για την πρότασή του και το αμύθητο βραβείο του ενός DVD boxset με όλα τα 3.745 επεισόδια της Λάμψης, σε director's cut, με βουλγάρικη μεταγλώττιση και σχολιασμό από τον Ευλογητό, περνάω αμέσως στο βραστό που ψήνεται (αυθεντική ονομασία ψητάδικου στην Γούναρη).
Αν ήσουν διάσημη σταρ του Χόλυγουντ, ποιον διάσημο θα ήθελες για γκόμενο (εκτός του εαυτού σου);
Αφού πρώτα διευκρινίσω το απαραίτητο disclaimer #NoHomo, κι αφού αποκλείσω τους φλώρους βουτυρομπεμπέδες τύπου Ρόμπερτ Πάρκινσον, τους τρομακτικά ανεγκέφαλους μυϊκούς όγκους τύπου Δε Ροκ, τον μουσάτο χιπστερά Ράιαν Γκόσλινγκ, τον ελαφρολαϊκό τρομπαδούρο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, όλα τα μέλη των Γκέι Νταϊρέξιον, οποιονδήποτε έχει περάσει έστω και απ'έξω από το στούντιο που γυρίστηκε το Glee και τον Τζέραλντ Μπάτλερ, που στην αρχή μας καύλωσε (#NoHomo) με τον Ληονάηντας και μετά πήγε κι έπαιξε σε κάτι παλιοφλωριές με την Ρέιτσελ από τα Φιλαράκια, η απάντηση βγαίνει εύκολα δια της εις άτοπον απαγωγής.
Είναι ο (από τη μαμά του) γκρικ λόβερ με τρίχα για πουλόβερ του Σάνσετ Μπούλεβαρντ. Ο γενικός στρατηγός τυμπανιστικής επίθεσης της μπάντας που έβαλε το hair και το metal στο hair metal. Ο άνθρωπος που ψοφολόγησε απ'την πρέζα και γύρισε απ'τον άλλον κόσμο έχοντας χώσει τα μεταλλικά παπάρια του στο στόμα του Διαβολέιτορ. Ο μέγιστος παίχτης που έσπρωξε την Πάμελα Άντερσον όταν ακόμη αυτό σήμαινε κάτι.
Είναι ο Tommy Fuckin' (το Fuckin' είναι το μεσαίο του όνομα) Lee.
#NoHomo είπα; Το ξαναλέω τώρα για να είμαι σίγουρος.
Ποιο άχρηστο προϊόν τηλεμάρκετινγκ λιμπίζεσαι αλλά δεν το λες;
Όταν ήμουν 12 χρονών και δεν είχαμε ακόμα ίντερνετ στο σπίτι, περνούσα κάτι καμμένα μεσημέρια χαζεύοντας στο κανάλι του Καρατζαφύρερ το τηλεμάρκετινγκ για το Μαγικό Πριόνι της Diamantino, η οποία δεν ξέρω τι σχέση έχει με τη Diamant που βγάζει τώρα το Έξυπνο Βρακολάστιχο.
Το Μαγικό Πριόνι ήταν ένα εργαλείο που ερχόταν στο σπίτι σου μόνο με 69 ευρώ (δε θυμάμαι αν ήταν τόσα, αλλά θα εμμείνω στο 69 γιατί είμαι ακόμα 12 χρονών) και αντί για λεπίδα είχε τη σπασμένη χορδή που ξέφυγε από το μπάσο του Στέφανου Χαρίση, της Σιδηράς Παρθένας του γιου, λάιβ στην Ελασσόνα το '82.
Και προφανώς αυτή η μικροσκοπική λεπίδα ήταν φτιαγμένη από αδαμάντιο, γιατί το διαφημιστικό έδειχνε το Μαγικό Πριόνι να κόβει με ευκολία ξύλα, πλακάκια, λαμαρίνες, καρφιά, γυαλί και τη σκληρή καρδιά της Καριόλας Εμμανουέλας Αγγουράκη προς κάθε πιθανή κατεύθυνση λες κι έκοβε ο Cyclops με την λέιζερ όρασή του.
Λοιπόν, σαν μηχανολόγος που σπουδάζω πλέον, θέλω να πάρω αυτό το μαντζαφλάρι, να το υποβάλλω σε τέσσερα εκατομμύρια επιστημονικές μετρήσεις κι αν, μία στο δισεκατομμύριο, αποδειχθεί ότι δεν είναι απάτη, να το βγάλω κανονικά στην αγορά με σφραγίδα έγκρισης του Αριστοτελείου με σήμα τον Άγιο Δημήτριο και να χεστώ στο τάλιρο.
Αν πάλι είναι μούφα, όπως προβλέπεται για κάθε προϊόν τηλεμάρκετινγκ, να βρω τους μπούστηδοι που το πουλούσαν και να τους κάνω εσωτερική λείανση κωλοτρυπίδας με φρέζα δυόμιση αξόνων.
Αν έπειθαν τους Πριστ να παίξουν σε σκυλάδικο και πήγαινες, περίγραψε τη σκηνή που θα έπαιζαν Painkiller αλλά παράλληλα σε μπαλαμούτιαζαν τέσσερα ωραία σκυλογκομενάκια.
Κατ'αρχάς να πω ότι σε πιάνω αδικαιολόγητα νουμπά γιατί το Painkiller έχει γίνει τόσο σούπα που το ξέρουν ακόμα και στα κυριολεκτικά σκυλάδικα. Γι'αυτό στα υποθετικά Μαμούνια Λάιβ θα έπαιζε το Ηλεχτρικό Μάτι για τη μεγάλη την κατσαρόλα.

Καθώς ο Χάλφορντας ωρύεται με τον γνωστό του μοναδικό τρόπο τους θεϊκοί στίχοι, οι ιέρειες της Πάολας με την ανάλογη περιβολή (εικοσάποντη μπλε φωσφοριζέ γόβα, μαύρη φούστα μέχρι την κλειτορίδα, λεοπάρ ξώβυζο και μαλλί πιο πλατινέ κι από του Καραμολέγκολας) σκαρφαλώνουν στα τραπέζια κι επιδίδονται σε χεντμπάνγκινγκ μέχρις αποκολλήσεως του αυχένα όσο οι λουλουδούδες θα ραίνουν με γαρύφαλλο από τον τάφο του Ντίο.
Στη συνέχεια η μπάντα ξεκινάει να παίζει το Turbo Lover, το οποίο είναι το cue για να βγω εγώ με το πούρο Αβάνας σαν χωριάτικο λουκάνικο, να ανοίξω Τζόνι Γουόκερ Μπλακ Λέιμπελ Σοσάιετι, και να αναφωνήσω "Σατανιστείτε, μυστήρια πλάσματα" ωσάν να παίζαν οι Ντεφ ΛΕΠΑ-ρντ. Τα μυστήρια πλάσματα σατανίζονται κι έρχονται κατά πάνω μου για να συνεχιστεί η βραδιά κατά τον πέοντα τρόπο.
Η καψουροκατάσταση κλείνει καθώς ο αοιδός δίνει πόνο και νταλκά με το Θύμα των Αλλαγώνε, ολοκληρώνοντας ένα πρόγραμμα πολύ σπέσιαλ με πολλά αχ και βαχ, με ουρανομήκη ιαχή που αντηχεί από το Φιξ μέχρι το Αεροδρόμιο. Τα σκυλιά του πολέμου έχουν κόψει φλέβα για μένα, περπατώντας έξω απ'το κέντρο με το καλσόν γιατί τις χτύπησε η γόβα αναστενάζοντας το όνομά μου, κι εγώ συνεννοούμαι με τον μαγαζάτορα για το πότε θα μου κλείσει για πρόγραμμα τους Manowar.
Σου δίνουν το δαχτυλίδι του Σάουρον. Για ποια γκόμενα θα γονάτιζες να της το φορέσεις και να της κάνεις πρόταση γάμου;
Αντιπαρέρχομαι τον πειρασμό να πω "τη μάνα σου". Αν περιοριστούμε στο σύμπαν του Άρχοντος των Δαχτυλιδιών, η μόνη γκόμενα που σκέφτομαι να υπάρχει ανάμεσα στα Ουρούκ Χάι, τον Γκάνταλφ δε Γκέι και τα Χόμπιτ είναι η Γκαλαντριέλ, η οποία όμως είναι τόσο χλωμή, χλιαρή και άγευστη όσο μια Χάινεκεν ξεχασμένη έξω απ'το ψυγείο Αύγουστο μήνα.
Οπότε ξεφεύγοντας απ'το έργο του Τζ. Ρ. Ρ. Ρ. Ρ. Ρ. Ρ. Τόλκιν και επεκτείνοντας την επιλογή στον πραγματικό κόσμο, η Τζόαν Τζετ κι η Λίτα Φορντ είναι ίδια ηλικία με τον πατέρα μου, η Μπιγιονσέ ξεκίνησε να κάνει παιδιά και σε δύο χρόνια θα έχει γίνει σαν την Κουίν Λατίφα, η Αριάνα Γκράντε έχει παίξει με τον Μπίμπερ και φοβάμαι μην κολλήσω γκέιτζ, οπότε μία επιλογή μένει.
Lzzy Hale, τραγουδιάρα των Halestorm (see what she did there?) και τόσο 'μοβόρα και σαρκοφάγα γκόμενα που τρώει ακόμα και τα φωνήεντα απ'το όνομά της άμα λάχει.
Έχεις άπειρα φράγκα και μία μέρα ζωής, πώς θα την περνούσες;
Ξεκινάμε από τα βασικά. Το πρώτο πράγμα το πρωί είναι η αγορά του ΠΑΟΚ από τον Ιβάν Σαββίδη. Την επόμενη στιγμή κλείνονται σαν μεταγραφή οι Μπέιλ-Μπενζεμά-Κριστιάνο, γνωστοί και σαν BBC για το Big Black Cock που περιμένει κάθε αντίπαλη άμυνα, ο Νόιερ για τέρμα κι ο Γιωρίκας Κλοπ για προπονητής.
Κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος στο Χίλτον κανονίζεται φιλικό με τον γαύρο, καθώς επίσης και συμβόλαιο θανάτου με εταιρεία πληρωμένων δολοφόνων για τον Τσίπρα και όλα τα μέλη των κυβερνήσεών του.
Ακολουθεί η παραλαβή ενός φορτίου δύο τόνων κόκας 100,1% καθαρότητας απευθείας απ'το Μεντεγίν και η χρηματοδότηση όλου του μετρό της Θεσσαλονίκης κι όλων των μελλοντικών επεκτάσεων προς τη Λάρισα, τα Γιάννενα και την Κομοτηνή που'ναι τζάμπα το μουνί.
Ο αγώνας της ανανεωμένης ΠΑΟΚάρας με τον γαύρο ξεκινάει το απόγευμα με διαιτητές τον Σπάθα και τον Καλογερόπουλο για έξτρα εξευτελισμό του σάπιου συστήματος. Ο ΠΑΟΚ κερδίζει στην κατάμεστη Τούμπα με 7-0 σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στον κόσμο.
Στη συνέχεια υποδέχομαι στο σπίτι μου τις καθηγήτριες πυρηνικής φυσικής Κρίστι Μακ και Μπόνι Ρότεν, από των οποίων τις βυζοχαράδρες ξεκινάω να μυτάρω τις πρώτες γραμμές. Με τη συνοδεία τους μεταβαίνω ξανά στην Τούμπα, όπου θα διεξαχθεί πριβέ συναυλία των Βαν-ξέρετε ποιων.

Η βραδιά εξελίσσεται σε ρυθμούς "γαμήσι και πρόστιμο" και καθώς ο γερασμένος μάγος της κιθάρας παίζει τις τελευταίες πενιές του Eruption μόνο για πάρτη μου, γίνεται και το τελικό Eruption καθώς σπέρνω εφτά μικρούς Βάρβαρους στις μήτρες των λαοφιλών πορνοστάρ. Στην υπόκλιση της αρσενικής γριάς Ντέιβιντ Λι Ροθ έρχεται κι η τελειωτική μυτιά, που με τεζάρει άπαξ διαπαντός κι όσοι με το χάρο γίναν φίλοι με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη.
...ανατρίχιασα και μόνο που τα έγραψα.
Βαριέμαι να βρω άλλους πέντε να τους αναγκάσω να γράψουν τις ίδιες παπαριές, όποιος θέλει ας διαβεί.
Αυτά, και να προσέχετε μην κοπείτε με το Μαγικό Πριόνι καθώς προσπαθείτε να βγάλετε το δαχτυλίδι του Σάουρον που κόλλησε στα δάχτυλα του Τόμι Λι.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Τρίτος μεγάλος διαγωνισμός του ΚΠΣΑ

Δε μ'αρέσει να σας αφήνω παραπονεμένους.
Ξέρω, χεστήκατε. Αλλά θα σας δώσω για άλλη μια φορά την ευκαιρία να με αντιμετωπίσετε σαν τον προσωπικό σας γελωτοποιό, να μου ζητήσετε να γράψω για τη Ντότα πόσο μαλακία είναι, μια εύκολη και γρήγορη συνταγή για θαυμάσια καρυδόπιτα ή πόσο μη πρωτότυποι είναι αυτοί που ποστάρουν κάθε χρόνο τέτοιον καιρό αυτό το άσμα.

Το που το πόσταρα εγώ δεν έχει σχέση και δε μετράει γιατί εγώ το ποστάρω για να κράξω αυτούς που το ποστάρουν για να μας θυμίσουν ότι ήρθε ο Νοέμβρης και βρέχει και δε μετράει και φτου και το πατάω και καθρεφτάκια παντού.
Ο νικητής του διαγωνισμού θα κερδίσει την καταξίωση του ονόματός του μέσα από το παγκοσμίως επιτυχημένο μπλογκ που λέγεται Και Πού' Σαι Ακόμα, καθώς κι ένα από τα παρακάτω εξαιρετικά δώρα κατόπιν επιλογής του:
  1. Μια χρυσόδετη έκδοση των αποφθεγμάτων του Νίκου Φίλη, υπουργού Παιδείας, Γενοκτονίας και Μοσχαριών, καθ'όλη τη διάρκεια της πρώτης και δεύτερης φοράς αριστεράς.
  2. Μια συλλογή εννιά άλυτων ασκήσεων του μαθήματος των Ταλαντώσεων, μια ευγενική χορηγία του καθηγητού Νατσιάβα του τμήματος Μηχ-Μηχ του Αριστοτελείου με σήμα τον Άγιο Δημήτριο.
  3. Ένα χρησιμοποιημένο εισιτήριο του μετρό της Θεσσαλονίκης.
  4. Μία κιθάρα που πήρα με τρεις σπασμένες χορδές για δύο ευρώ απ'το eBay, έβαψα κόκκινη με μαύρες κι άσπρες πιτσιλιές και παριστάνω ότι είναι η αυθεντική που έπαιξε λάιβ ο Έντι Βαν Χέιλεν στη Μηχανιώνα το '81.
  5. Μασάζ κάθε είδους με αρωματικά έλαια και της Παναγιάς τα ράμματα από τη Φρόσω, σπιτονοικοκυρά του Γιώργου Κωνσταντίνου στους Δε Κόπανοι, ειδικό για τη θεραπεία ασθενειών όπως η φυματίωση και το AIDS.
  6. Η επόμενη δόση του ΕΝΦΙΑ σε καπάκια από γυάλινα μπουκάλια κοκακόλας.
  7. Ένα DVD boxset με όλα τα επεισόδια της Λάμψης σε director's cut, με Βουλγάρικη μεταγλώττιση και με σχολιασμό από τον Ευλογητό.
  8. Μια σημαία του ΠΑΟΚ διαστάσεων 3 επί 1,5 μέτρο, κεντημένη εξ'ολοκλήρου στο χέρι από σωματείο ανθρώπων με νοητικές δυσκολίες στην Άνω Τούμπα.
Αυτά, και να προσέχετε τι θα προτείνετε.
Update: Ο διαγωνισμός κηρύσσεται λήξας. Ό,τι μαλακία προλάβατε να γράψετε, προλάβατε. Ο νικητής και η πρότασή του θα αναρτηθούν κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.