Dafuq? part Feroe

Ως γνωστόν, ο τελικός σκοπός της εξεταστικής για κάθε φοιτητή που σέβεται τον εαυτό του είναι να απομείνει με ακριβώς μηδέν λειτουργικά εγκεφαλικά κύτταρα στο τέλος της.
Φοβούμενος ότι δε θα κατάφερνα να πετύχω το απαραίτητο κάψιμο φαιάς ουσίας μόνο με το να διαβάζω μηχανολογικά μαθήματα στα οποία οι καθηγητές θα πετύχαιναν και αρνητικό ποσοστό επιτυχίας αν αυτό δεν απαγορευόταν από κάποιον νόμο των μαθηματικών, είπα να κατεβάσω το Τέτρις στο κινητό μου.
Ξεκινάω λοιπόν να παίζω το μοναδικό σοβαρό επίτευγμα της Σοβιετικής Ένωσης μετά το παγωμένο καυλί αρκούδας που έριξαν στους Ναζοί κατά τον Βήτα Μπαγκόσμιο Μπόλεμο, το οποίο περιγράφουν πολύ καλύτερα από μένα οι Αξέπτηδοι στο άσμα που ακολουθεί...

...κι αφού τέλος πάντων έρχεται η αναπόφευκτη ήττα γιατί περιμένεις πάντα εκείνο το γαμημένο μακρυνάρι κι αντί γι'αυτό έρχονται τέσσερα συνεχόμενα ζήτα ενόσω το μακρυνάρι σε έχει γραμμένο στα παπάρια του σαν τη γκόμενα που επιμένει να σε συστήνει παντού σαν "κολλητό" της ενώ όλος ο κόσμος ξέρει ότι δοθείσης της ευκαιρίας θα της άνοιγες τον πάτο σε διάμετρο πυροσβεστικής μάνικας, λέω, οκ, πάμε ξανά απ'την αρχή.
Κι αντί να πάει ξανά απ'την αρχή, αρχίζει και παίζει διαφήμιση της Kia σε βίντεο.
Ήταν ένα πρόβλημα στο οποίο η πολύ απλή λύση ήταν να κλείσω το ίντερνετ, αλλά...
...αλλά τι στον μπούτσο πάει στραβά με την κοινωνία;
Ρε μαλάκες, δε μιλάμε για το τρελό simulation πολέμου σε πραγματικές πίστες στο Ιράκ ή στο Βιετνάμ ή όπου αλλού έγινε σωστός κι αρχιδάτος πόλεμος την προηγούμενη χιλιετία, που τρέχει σε επεξεργαστή εκατόν οχτακοσίων γκιγκαχέρτζ και έχει τόση αληθοφάνεια που πηδάς τη Βιετναμέζα πόρνη και την επόμενη μέρα έχεις κολλήσει αληθινή σύφιλη.
Μιλάμε για το γαμημένο Τέτρις. Όποιος ξέρει να γράψει τρεις σειρές Java, σου έχει προγραμματίσει το Τέτρις σε ένα απόγευμα. Ο Σοβιετικός που το έγραψε το 1984 το έκανε ενώ τον σημάδευαν με ένα Καλάσνικοφ και η μόνη του ανταμοιβή ήταν ότι θα έχει προτεραιότητα στην ουρά για το κωλόχαρτο (πηγή: Wikipedia).
Κι εσείς πάτε και μου βάζετε διαφημίσεις για να βγάλετε κέρδος από το γαμημένο Τέτρις.
Βάλαμε άντμπλοκ στα πισιά μας για να μπορούμε να ψωλαρμενίζουμε στο Γιουτιούμπ χωρίς να μας διαταράσσει τη νιρβάνα το γαμημένο σκιουράκι του Νεσκαφέ (παίζει ακόμα αυτή η διαφήμιση; Εγώ δεν ξέρω, γιατί-χα!-έχω άντμπλοκ), κι αυτός σου βάζει διαφήμιση στο Τέτρις.
Ξέρετε τι είναι αυτό;
Αυτό είναι η απόλυτη και ολοκληρωτική επικράτηση του καπιταλισμού.
Ρε, έχουτε αποθρασυνθεί τελείως να πούμε. Σε λίγο θα σηκωθεί το σαπισμένο κουφάρι του Στάλιν από τον τάφο και θα μας κυνηγάει με το σφυροδρέπανο.
Και τώρα που το σκέφτομαι η φάση "Ζόμπι Στάλιν" είναι γαμώ τις ιδέες για ταινία και κατοχυρώνω από τώρα τα πνευματικά δικαιώματα.
Ο κόσμος έχει χαζέψει τελείως. Έπρεπε να το είχαμε καταλάβει από τότε που άρχισε να γίνεται της μόδας η αλάδωτη πίτα στα σουβλατζίδικα.
Κάποτε το να μπεις σε σουβλατζίδικο ήταν η ύψιστη πράξη ανδρείας. Έμπαινες μέσα με πλήρη συνείδηση ότι δε θα έβγαινες ποτέ ξανά ο ίδιος. Ότι ένα κομμάτι του εαυτού σου (συγκεκριμένα το έντερό σου) θα πέθαινε. Μερικοί έγραφαν τη διαθήκη τους με αίμα από τις φλέβες τους στον τοίχο.
Και ξαφνικά βλέπεις τον κάθε μαλάκα να πηγαίνει στο σουβλατζίδικο και να ζητάει αλάδωτη πίτα και φιλέτο κοτόπουλο και μαρούλι και με χωρίς πατάτες και να του κάνουν μασάζ στα πόδια και να κουτσομπολέψουν για το ποιο ήταν το καλύτερο τραγούδι που πήγε ποτέ στη Γιουροβύζιον.

Όχι, δεν ήταν αυτό. Εννοείται πως το καλύτερο τραγούδι που πήγε ποτέ στη Γιουροβύζιον είναι το Σαγκαπό Ες Έι Τζι Έι Πι Όου του τιτάνα Μιχάλη Ρακιντζή, αλλά το θέμα μας είναι τα σουβλατζίδικα.
Α και γαμήσου, τύπε που το παίζεις υγιεινιστή στο σουβλατζίδικο. Με το που περνάς την πόρτα απ'τα Σπάτα ή το Σαββίκο ή τον Γύρο της Αριστοτέλους ή (ο θεός να μας φυλάει) τον Πρασσά, έχεις αποδεχθεί τους όρους χρήσης και ξέρεις ότι κάθε μπουκιά που τρως θα προσθέτει συν δέκα στη χοληστερίνη σου.
Ε, αν είναι να κάνεις φλωριές με του σουβλατζίδικο, χέσε μας. Go hard or go home, muthafucka. Να πας να φας κανένα φρόζεν γιόγκουρτ μαζί με τις χιπστερογκόμενες που οδηγάνε Ντεσεβό και νομίζουν ότι όποιος δεν ακούει Mumford And Sons κατέβηκε από την Κάτω Βλαχούτσα.
Αλλά επειδή δεν έχω κάψει αρκετά τον εγκέφαλό μου με το Τέτρις, τη Μηχανική Ρευστών και την ηθική ακεραιότητα του πιτόγυρου, θέλω να σας θέσω το εξής ερώτημα: ποιος θα λέγατε ότι είναι ο μεγαλύτερος εξευτελισμός που έχει υποστεί το ελληνικό έθνος τα τελευταία χρόνια;
Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, που με δουλικότητα παραχώρησε κάθε ίχνος κυριαρχίας στη Φράου Μέρκελ;
Η συγκυβέρνηση ΣΑΝΕΛ, που υποσχόταν ότι θα παίζει το ζουρνά κι η Μέρκελ θα χορεύει και τελικά ο Αλέξης κατέληξε κι αυτός να γλείφει μπότα;
Το ότι η Χρυσή Αυγή, ένα κώμα αμόρφοτων τραμπούκον ναιοναζηστόν  κατέληξε να ψηφίζεται από το εφτά τοις εκατό του πληθυσμού;
Λάθος, λάθος, λάθος και λάθος.
-Αφού μόνο τρεις ήταν οι προτάσεις, πού έβγαλες εσύ τέσσερα λάθη;
Το τέταρτο λάθος ήταν ότι έβγαλα τέσσερα λάθη με τρεις προτάσεις.
Σας ρδέμπεψα, ε;

Και τώρα θα σας πω ποιος είναι ο μεγαλύτερος εξευτελισμός που έχει υποστεί το ελληνικό έθνος τα τελευταία χρόνια.
Το ότι έχασε δύο φορές στη σειρά από τα Νησιά Φερόε.
-Ε...χεστήκαμε και το υποβρύχιο του Τσοχατζόπουλου έγειρε;
Όχι τόσο γρήγορα. Πόσοι από εσάς μπορείτε να μου δείξετε πού βρίσκονται τα Νησιά Φερόε στο χάρτη; Πάω στοίχημα ότι άμα σας το ζητήσω, θα δείξετε στην τύχη κάπου αόριστα προς την κατεύθυνση της Μογγολίας και μετά θα βάλετε τα κλάματα.
Στα Νησιά Φερόε δεν υπάρχει πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Η Εθνική τους είναι ουσιαστικά όποιος παίζει κανένα πέντε επί πέντε μια φορά το μήνα και είναι εύκαιρος όταν προγραμματιστεί το ματς.
Κι αυτοί οι τύποι, που τα πρωινά δουλεύουν σαν δάσκαλοι ή σαν μπετατζήδες, παίζουν με τυπάδες που γίνονται μεταγραφή στη Φούλαμ για δεκαπέντε εκατομμύρια και δεν μπορείς στο γήπεδο να ξεχωρίσεις ποιος είναι ο ποδοσφαιριστής και ποιος είναι ο μπετατζής.
Την πρώτη φορά λέγαμε εντάξει, δεν παίζει να χάσανε στα ίσια απ'τα Νησιά Φερόε, η κλίκα των αποδυτηρίων έκατσε κι έχασε επίτηδες γιατί ήθελαν να ξεφορτωθούν το Ρανιέρι, οκ, το κατάπιαμε κι αυτό, λέμε δε θα ξαναγίνει τέτοιο ξεφτιλίκι.
Αλλά όχι. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει δικαιολογία. Μας έχουν πιάσει πελάτες τα Νησιά Φερόε. Όχι η Γερμανία, όχι η Ισπανία, όχι η Αργεντινή. Τα Νησιά Φερόε. Οι έντεκα καλύτεροι ποδοσφαιριστές της Ελλάδας παίζουν μπάλα με τους έντεκα καλύτερους ταξιτζήδες της χώρας που έχει περισσότερα πρόβατα από ανθρώπους, και τρώνε πούτσα εντός, εκτός κι επί τα αυτά.
Την επόμενη φορά που ο Μπαρουφάκης θα πάει να διαπραγματευτεί με τον Σόιμπλε, αυτός θα του πει "Άσε μας ρε τζιτζιφιόγκο να πούμε. Σε κέρδισαν μέσα-έξω τα Νησιά Φερόε, που τους νικάω κι εγώ με το αναπηρικό καροτσάκι. Εξαφανίσου από μπροστά μου και την επόμενη φορά που θα σε δω να έχεις πάει τον βασικό μισθό στα τρία κατοστάρικα".
Για τέτοιο ξεφτιλίκι μιλάμε.
Αυτά, και να προσέχετε μην χάσετε στο Τέτρις γιατί δεν έρχεται το μακρυνάρι.