Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Όλα σπάσ'τα, όλα κάψ'τα

Σπάσιμο, ουσ. Εκ του ρήματος σπάω-σπω, χρησιμοποιείται πλέον στην καθομιλουμένη για να περιγράψει ένα συναίσθημα που είναι μίξη αδικίας, αγανάκτησης (πραγματικής, όχι αυτής στο Σύνταγμα) και αγνής, καθαρής οργής. Η σημασία αυτή απομονώθηκε από την έκφραση "σπάσιμο νεύρων/αρχιδιών", της οποίας εφάμιλλη δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα, αποδεικνύοντας έτσι τον πλούτο και το μεγαλείο της Ελληνικής.
Βρήκαν πλούτη, μεγαλεία, μα καρδιά δε βρήκανε.
Σπάσιμο, λίγο ή πολύ, όλοι βιώνουμε. Βέβαια στη ζωή το μόνο πράγμα που είναι άσπρο ή μαύρο είναι η ζέβρα, άντε και ο ΠΑΟΚ. Υπάρχουν τα μικρά, καθημερινά σπασίματα, αυτά που ρίχνεις ένα "σταδιάλα" και περνάνε στο ντούκου, τα μέτρια σπασίματα, που σε εξωθούν στην εκτόξευση χριστοπαναγίας και γαμωκάντηλου για αρκετά λεπτά, και βέβαια τα χοντρά σπασίματα, τα οποία μπορούν να στείλουν και τον Μαχάτμα Γκάντι τον ίδιο να κάνει μακροχρόνιες διακοπές στο Κορυδαλλός Holiday Resort για βιαιοπραγία.
Με αυτά εδώ τα σπασίματα θα ασχοληθούμε σήμερα. Γιατί, όπως είπε και ο μέγιστος Freddy Mercury, I want to break free. Και, τι σύμπτωση, και αυτή η φράση έχει μέσα το ρήμα σπάω εις την αγγλικήν. Είναι σημάδι. Για πάμε, λοιπόν.


Το ηλεκτρικό σπάσιμο:
Μετά από εκατοντάδες εικονικούς ψόφους, άλλα τόσα restart, ατελείωτες ώρες ψηφιακής αιματοχυσίας και μερικά δισεκατομμύρια σφαίρες από πίξελ που προσγειώνονται σε αντιπάλους από άλλα πίξελ, η νίκη είναι γεγονός.
Κατάφερες επιτέλους να κατατροπώσεις τους Ναζί του Β Παγκοσμίου/το στρατό από ζόμπι που απειλεί να φάει όλα τα μυαλά της πόλης/τους μαφιόζους/τους μεσαιωνικούς ιππότες με τα τσεκούρια και τις αγκαθωτές μπάλες/τους εξωγήινους που διέσχισαν το μισό γαλαξία γιατί δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν/τους παρανοϊκούς κακούς που θέλουν να καταστρέψουν τον κόσμο με περίπλοκο σχέδιο/τους κουκουλοφόρους στα Εξάρχεια η ό,τι άλλο τέλος πάντων έπρεπε να κατατροπώσεις στο παιχνίδι.
Κι εκεί που, με δάκρυα στα μάτια και τον εθνικό ύμνο να παίζει με τυμπανοκρουσίες στον εγκέφαλό σου, πας να το σώσεις, κόβεται το ρεύμα και ξαναγυρνάς πάλι στο ίδιο σημείο που ήσουν πριν. Ε, τώρα τον γαμάς τον Έντισον ή δεν τον γαμάς;



Το κινηματογραφικό σπάσιμο:
Έχεις δει την υπέρτατη ταινιάρα. Έχει μέσα χιούμορ που ο George Carlin, ο Matt Groening και ο Thomas the Barbarian βλέπουν στον ύπνο τους και παθαίνουν ονείρωξη, σκηνές δράσης που ο Σπίλμπεργκ θα πεθάνει και δε θα σκηνοθετήσει, τις καλύτερες ερμηνείες του σύμπαντος και νοήματα τόσο υψηλά που ακόμη κι ο πιο μάπας θα αναρωτηθεί "τι θέλει να πει ο ποιητής;"

Κι όπως είναι αναμενόμενο, όταν βγει το σίκουελ, θα πας στο σινεμά και θα σκάσεις τα δεκαπέντε ευρώ για να το δεις. ΝΑ, ΜΑΛΑΚΑ! Το σίκουελ θα είναι μια αηδιαστική γλίτσα με ερμηνείες βγαλμένες από σχολική παράσταση για την 25η Μαρτίου, σενάριο επιπέδου "Οικογενειακές Ιστορίες" στον Άλφα, λήψη και σκηνοθεσία τύπου "ερασιτεχνικά πλάνα από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου" και σάουνττρακ γραμμένο από τον Καρβέλα για το Je t'aime. Torrent, φίλε μου. Θα βρεις την υγειά σου.


Το gay friendly σπάσιμο:
Είσαι κοπελιά από σπίτι και ντροπαλή. Κι εδώ και κάτι εβδομάδες βλέπεις στη στάση του λεωφορείου/στην καφετέρια που πίνεις καφέ με τις καθυστερημένες φίλες σου/έξω από το κρυφό μπουρδέλο που έχει η απέναντι, τον απόλυτο κούκλο, που βάζει κάτω τον Μπραντ Πιτ, τον Αντόνιο Μπαντέρας και εμένα.
Κι όλο σκέφτεσαι, βρε μήπως να πάω να του μιλήσω; Και μετά σκέφτεσαι, πώς εγώ, ένα ταπεινό χαμομηλάκι, να πάω να κάνω πρόταση σε τέτοιον ολύμπιο θεό; Αλλά κάποια στιγμή ξεπερνάς τις αναστολές σου, τον πλησιάζεις και με ένα αμήχανο χαμόγελο του λες "γεια".

Και μόλις ανοίξει το στόμα του για να σου απαντήσει, ο Τρύφων Σαμαράς μπροστά του θα μοιάζει Ιωάννης Ράμπο. Δεν πειράζει. Μόλις έκανες μια καινούρια φιλενάδα.


Το σπάσιμο hangover:
Προκειμένου να σας περιγράψω τι ακριβώς γίνεται με το hangover, θα χρησιμοποιήσω την κλίμακα που είναι παγκοσμίως γνωστή ως κλίμακα με τις Κατερίνες:
  • Μετά από 5 ποτά: Κατερίνα Perry (τι ματάρες είναι αυτές...)
  • Μετά από 4 ποτά: Κατερίνα Στικούδη (ναι, ρε, πιο πάνω βάζω την Perry, σας χαλάει;)
  • Μετά από 3 ποτά: Κατερίνα Παπουτσάκη (γιατί σκότωσε τη Βουγιουκλάκη)
  • Μετά από 2 ποτά: Κατερίνα Καραβάτου (γιατί δεν μπορώ τις κουτσομπόλες)
  • Μετά από ένα ποτό: Κατερίνα Μπατζελή (όχι μόνο άσχημη, αλλά και υπουργός Παπανδρέου)
  • Πώς πραγματικά είναι: Κατερίνα Ζαρίφη (και εδώ ξερνάμε).
Κοιμάσαι με την Perry, ξυπνάς με τη Ζαρίφη. Αυτό ακριβώς. Τίποτα άλλο. KATY PERRY


Το φορολογικό σπάσιμο:
Χάρη στο ευφυές σχέδιο της κυβέρνησης Παπανδρέου και πλέον Παπαδήμου για τη σωτηρία της χώρας από την κακιά χρεωκοπία, έχεις να πληρώσεις ένα τσουβάλι νέους φόρους. Για να το κάνεις αυτό, επειδή η Ελλάδα δε χαμπαριάζει από τεχνολογική εξέλιξη, πρέπει να πας και να στηθείς στην εφορία.
Πας λοιπόν στην εφορία. Παίρνεις χαρτάκι προτεραιότητας. Τι γράφει πάνω; 1546; Εμ βέβαια. Όλοι οι γέροι που δεν έχουν τι να κάνουν τη στήνουν απ'έξω από τα μεσάνυχτα για να πάρουν σειρά. Τέλος πάντων. Κάνεις υπομονή.
Και μόλις εξυπηρετηθεί το 1545, θα πάει τρεις η ώρα. Και φυσικά, ως σωστοί δημόσιοι υπάλληλοι, οι ταμίες θα τηρήσουν ευλαβικά το ωράριο και θα σου πουν "κλείσαμε, περάστε αύριο". Η συμβουλή μου; Μη φύγεις καν. Μπαστακώσου μπροστά στο γκισέ και περίμενε να ξημερώσει. Κι αν πεινάσεις, έχει και κυλικείο η εφορία.


Το Χριστουγεννιάτικο σπάσιμο:
Είσαι ένα μικρό παιδάκι. Και πιστεύεις στον Άι Βασίλη. Εκείνον τον καλοσυνάτο χοντρούλη με την κόκκινη ρόμπα και τα άσπρα γένια που καβαλάει το έλκηθρο με τους ιπτάμενους ταράνδους και μοιράζει δώρα σε όλα τα καλά παιδάκια του κόσμου. Και πας τους γονείς σου από το ένα παιχνιδάδικο στο άλλο και τους λες "Αυτόν τον Ben 10/Αυτή τη Μπάρμπι θέλω να μου φέρει ο Άι Βασίλης".
Ώσπου φτάνει η στιγμή που σε παίρνουν οι γονείς σου στα γόνατα και σου λένε "Ξέρεις, ο Άι Βασίλης δεν υπάρχει, εμείς σου παίρνουμε τα δώρα". Ο μικρός κάφρος που κρύβεις λέει από μέσα του "Στ'αρχίδια μου για τον χοντρό, εγώ τον Μπεν 10 θέλω".
Και μετά το συνεχίζουν: "Κι επειδή έχουμε οικονομική κρίση, Μπεν 10, Μπάρμπι και λοιπές μαλακίες δεν έχει. Από ένα ζευγάρι κάλτσες θα πάρετε και να λέτε και ευχαριστώ." Μόλις πήρες μια γεύση του πώς θα νιώσεις μερικά χρόνια αργότερα, όταν και θα σε παρατήσει το πρώτο σου girl/boyfriend.
 SANTA CLAUS



Το σπάσιμο "Ψωνίζω άρα υπάρχω":
Έχεις βγει έξω με τη γκόμενα για ψώνια. Και, ως γνωστόν, τα ψώνια δεν είναι πραγματικά ψώνια αν δεν συνοδευτούν από ατελείωτο ποδαρόδρομο.
Έχεις μάθει πλέον απ'έξω όλα τα ρουχάδικα της Τσιμισκή με τη σειρά, ξέρεις τις τιμές κάθε ενός από τα έξι δισεκατομμύρια ξεθωριασμένα τζιν με σκισίματα που έχει το H&M, και αν σε ρωτήσουν μπορείς να πεις με αρκετή βεβαιότητα τι μέγεθος σουτιέν φοράει η ταμίας στο Zara.
Κι ας μην ξεχνάμε το μαρτύριο της γνώμης. Αν πεις ότι κάτι δεν της πάει, θα είσαι αγενέστατος και κακός μαζί της. Αν πεις ότι της πάει, της λες ψέματα για να μην τη στενοχωρήσεις. Κι αν δεν εκφέρεις γνώμη, την έχεις γραμμένη όχι αριστερά, όχι δεξιά, τσακ! στη μέση.
Και τελικά ξέρετε τι θα πάρει; Το πρώτο πράγμα που δοκίμασε, στο πρώτο μαγαζί που μπήκατε, το οποίο είχε απορρίψει γιατί την έκανε να φαίνεται σαν να έχει κυτταρίτιδα, χαλάρωση, ακμή και τερηδόνα. Και θα είναι φυσικά και πανάκριβο, γιατί δε γίνεται να φοράει δευτεράντζες.


Το σπάσιμο Gossip Girl:
Κάνεις κάτι τρομερά εξευτελιστικό. Για χάρη του παραδείγματος, μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα ρίχνεις σε μία κοπελιά που είναι αντικειμενικά για τα μπάζα. Δε σε κατηγορώ. Ο έρωτας είναι τυφλός. Εγώ τον είδα μάλιστα στο Σταθμό να παίζει ακορντεόν και να ζητάει ελεημοσύνη από τους περαστικούς. Μάλλον θα του κόψανε το επίδομα αναπηρίας.
Η για τα μπάζα, όμως, κι επειδή ο κόσμος έχει γεμίσει Πάτι που νομίζουν ότι είναι Αντονέλες, θα σου ρίξει μαύρο. Εντάξει. Δεν είναι αυτό το σπάσιμο. Ούτε η πρώτη είναι, ούτε βέβαια η τελευταία. Μιλάμε για τον τύπο που η βάση της διατροφικής πυραμίδας του είναι η χυλόπιτα.
Έλα, όμως, που σε απόσταση μερικών μέτρων θα έχει στήσει αυτί η μεγαλύτερη κουτσομπόλα που έχετε την ατυχία να διαμένει στον ίδιο Καλλικρατικό δήμο με εσάς. Γραφτείτε σε ένα καλό γυμναστήριο, γιατί θα φάτε πολύ δούλεμα.


Το Runaway Bride σπάσιμο:
Είσαι τρομερά ερωτευμένος με την κοπέλα σου. Σχεδιάζετε να κάνετε μαζί τρία υπέροχα παιδάκια, τα οποία θα είναι σημαιοφόροι και τοπ μόντελ, και να ολοκληρώσετε την ευτυχία σας με ένα αυθαίρετο στη Λούτσα.
Φτάνει λοιπόν η μέρα που θα ανεβείτε τα σκαλιά της εκκλησίας, γιατί είσαι μαζοχιστής και τη βρίσκεις να πληρώνεις πολυελαίους. Η νύφη όμως αργεί επικίνδυνα. Οι θείτσες αρχίζουν τη φιλοσοφική συζήτηση για τους λόγους της καθυστέρησης, ο παπάς βρίζει γιατί μετά περιμένει κι άλλος γάμος και τα παρανυφάκια βρίσκουν την ευκαιρία να παίξουν κυνηγητό.
Τελικά μπουκάρετε στο σπίτι της και βρίσκετε ένα σημείωμα που λέει "Ξέρεις, Γιώργο, κατά βάθος δεν είμαι ερωτευμένη με εσένα αλλά με την αδερφή σου και για αυτό πήγαμε να παντρευτούμε στην Ολλανδία". Θα μπορούσε τουλάχιστον να στο είχε πει πριν πληρώσεις το τραπέζι.


Το "Ούτε στον εχθρό μου να μην τύχει" σπάσιμο:
Είναι μία τύπισσα που αποτελεί την πρώτη σου σκέψη το πρωί όταν ξυπνάς και την τελευταία σου το βράδυ πριν κοιμηθείς. Σε αναστατώνει, δε σε λυπάται, παρακάτω δε θυμάμαι τι λέει το σκυλάδικο άσμα. Και κάποια στιγμή αποφασίζεις να πας και να της πεις στα ίσα και τσουβαλάτα τι νιώθεις για αυτήν (δηλαδή καύλες).
Κι εκεί στο ξεφουρνίζει το παραμύθι η κυρία: "Λυπάμαι πολύ, αλλά τα έχω με άλλον".
Και καλά αυτός ο άλλος να είναι άγνωστος. Δε σε γαμάει τόσο πολύ. Και καλά να είναι φίλος. Εφόσον δεν του είχες πει, που δε θα του είχες πει γιατί ήσουν σε φάση που οι μόνες σου λέξεις ήταν μακρόσυρτοι αναστεναγμοί κάθε φορά που πέρναγε από δίπλα, δεν μπορείς παρά να χαίρεσαι για αυτόν.
Όμως είναι ο χειρότερος εχθρός σου. Και μόλις το μάθει, θα έρθει και θα σου τρίβει στη μούρη το γεγονός ότι σου έφαγε τη γκόμενα μέσα από τα χέρια. Και το χειρότερο; Θα σε καλέσει και στο γάμο για να στη σπάσει περισσότερο. Ναι, γάμος. Γιατί η τύπισσα θα κάνει με τον εχθρό σου τη σχέση που λέγαμε παραπάνω με τα τρία παιδάκια και το αυθαίρετο.


Το φιλικό σπάσιμο:
Κρατάμε όλη την πρώτη παράγραφο από το από πάνω. Αλλά εκεί που πας να της εξομολογηθείς ότι την βλέπεις και φαντάζεσαι σκηνικά από γερμανικές τσόντες και ότι πολύ θα ήθελες κάποια μέρα να της κάνεις παιδιά, σου λέει ότι σε βλέπει σαν φίλο.
Πάει στο διάολο. Όταν όλοι οι άλλοι μπάκουροι θα είναι απασχολημένοι, θα έχεις ένα άτομο να πάτε μαζί σινεμά.
Δεν τελείωσε εδώ, όμως. Μετά από αυτό, η κοπελιά θα πάει και θα τα φτιάχνει με τον έναν μαλάκα πίσω από τον άλλον. Και μόλις ανακαλύπτει τη μαλακία που τους δέρνει, θα έρχεται σε εσένα το μαλάκα και θα σου εξιστορεί τον πόνο της.
Σπάσιμο, ε; Και πού να ακούσεις και το επόμενο. Μόλις τελειώσει να λέει πόσο μαλάκας είναι αυτός που διάλεξε να την πηδάει αντί για εσένα, θα σου πει το αμίμητο: "Εσύ είσαι πολύ καλός. Γιατί δεν μπορούν και οι άλλοι άντρες να είναι έστω λίγο σαν εσένα;"
Εδώ, φίλε μου, όχι μόνο τη σκοτώνεις, αλλά δε θα βρεθεί και δικαστής να σε καταδικάσει. FRIENDZONE

Αυτά, και να προσέχετε μην κοιμηθείτε με την Όλγα Φαρμάκη και ξυπνήσετε με την Όλγα Τρέμη.

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

USA for Africa (αλλά για την Ελλάδα)

Ως γνωστόν οι καλλιτέχνες, περισσότερο από όλους τους άλλους, πρέπει να είναι και φιλάνθρωποι.
Βέβαια εγώ είμαι γνωστός σκατόψυχος, αλλά αν αυτό ήταν το μόνο πρόβλημα στο να χαρακτηριστώ καλλιτέχνης τότε η τέχνη θα είχε πολύ μεγάλο πρόβλημα.
Οι μεγάλοι μουσικοί ανά τον κόσμο, λοιπόν, μαζεύτηκαν μία ωραία πρωία και αποφάσισαν να κάνουν μία μεγάλη φιλανθρωπική συναυλία, της οποίας τα έσοδα θα διατεθούν για τη σωτηρία της χώρας μας.
Ξέρω ότι σας ακούγεται κουφό, κουλό και γενικά κάτοχος αναπηρίας άνω του 67%, αλλά έτσι είναι. Βλέπετε, δεν είναι όλοι ζαγάρια και ντουβάρια σαν κι εσάς. Κάποιοι νοιάζονται για τους συνανθρώπους τους και το δείχνουν έμπρακτα.
Το μεγάλο αυτό event είναι προγραμματισμένο να λάβει μέρος στις 19 Φεβρουαρίου του 2012, στην Owe 2 Arena του Λονδίνου. Κανονικά θα έπρεπε να κάνω διαγωνισμό για δύο δωρεάν εισιτήρια, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει σάλιο. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσεύχομαι στο Χριστό, αλλά ο Χριστός δεν υπάρχει, οπότε δεν ξέρω κατά πόσον θα πιάσει.
Αλλά ακόμη κι αν δεν καταφέρετε να παραβρεθείτε, μην στενοχωριέστε. Το επίσημο CD της συναυλίας θα διατεθεί λίαν συντόμως σε όλα τα ενημερωμένα δισκοπωλεία. Θερμή παράκληση εκδόθηκε από τους διοργανωτές προς τον κόσμο να μην το παίρνει από τους μαύρους, γιατί και τα έσοδα του CD θα διατεθούν για τη σωτηρία της Ελλάδας.
Και τώρα, σε άλλη μία τεράστια αποκλειστικότητα από το Και πού σαι ακόμα, το ιστολόγιο που μάχεται για την έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, παρατίθενται αποσπάσματα από τα τραγούδια της μεγάλης αυτής φιλανθρωπικής συναυλίας. Πιείτε χλιαρή μπίρα, σηκώστε τη γκόμενα στους ώμους, βγάλτε τους αναπτήρες από την τσέπη και ετοιμαστείτε να κλάψετε.

  1. Αχ μάνα-Μυρίζει Χρεωκοπία
    Βρε Γιωργάκη/Άι στο διάλο
    Κι είν'το χρέος/μας μεγάλο
    Κι ας μας είπες/Λεφτά υπάρχουν!
    Δεν τα βλέπω!/Άλλοι τα'χουν!
    Φύγε τώρα/Μη σε βλέπω
    Καπετάν Γιωργάκη Ζέπο
  2. Ξέμεινεμ-Ο Αληθινός Γιώργος Παπανδρέου
    Γιατί είναι μαλάκας
    ναι, είναι ένας μαλάκας
    κι εσύ που τον ψηφίζεις
    μαλάκας είσαι επίσης
    Γι'αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου
    να φύγει από δω, να φύγει από δω, να φύγει από δω!
  3. Μάικλ Κλάψον-Σαρκοζί
    Σαρκοζί
    Δεν είσαι εντάξει
    Μας είχες πει πως θα μας έδινες δανεικά
    Μα δεν είδαμε ούτε ευρώ
  4. Merkel Talking-Ωχ αδερφέ μου
    Δεν σας θέλουμε πια (Σαμαρά και Παπανδρέου)
    Δεν υπάρχουν λεφτά (Σαμαρά και Παπανδρέου)
    Και θα φάτε καλά (Σαμαρά και Παπανδρέου)
    Βρε σας μάθαμε πια (Σαμαρά και Παπανδρέου)
    Σαμαρά και Παπανδρέου/μας πρήξατε το πέος
    και δρόμο τώρα/ωχ, αδερφέ μου
    Σαμαρά και Παπανδρέου/δεν έχετε πια μέλλον
    και με τις κλωτσιές θα/σας πάρουν, θεέ μου!
  5. Σίντι Κλόπερ-Τα αγόρια θέλουν να τα φαν
    Το μόνο που ζητάν
    Είναι να τα φαν
    Δεν υπάρχει αμφιβολία
    Τ'αγόρια θέλουν να τα φαν
    Ναι! Τ'αγόρια θέλουν να τα φαν!
  6. Λαίδη Μαλάκα-Μπαγλαμάς
    Θέλω την ψήφο να δώσεις σε μας
    Γιατί είσαι ένας ταραμάς (είσαι ταραμάς!)
    Θέλω να βλέπω τους φόρους να σκας
    Άλλος ένας σωστός μπαγλαμάς!
    Είσαι μπαγλαμάς, μαλάκα μου, το ξέρεις (είσαι ένας μπαγλαμάς!)
    Είσαι μπαγλαμάς και οικτρά θα υποφέρεις! (Αντώνης Σαμαράς!)
  7. Los del Trio-Καραμέλα
    Πιπιλίζουν όλοι τους την καραμέλα
    χρεωκοπία θα μας φέρουν και μου έρχεται τρέλα
    κι ολόκληρη η χώρα μας θα γίνει μπουρδέλα
    ΈΙ! Καραμέλα!
  8. Αντώνα-Σαν Μαλάκας
    Σαν μαλάκας
    ψήφισα Γιωργάκη ξανά!
    Σαν μαλάκας
    γιατί είπε πως υπάρχουνε λεφτά!
  9. ΠΑΣΟΚουήν-Θα σε ρίξουμε
    Γιώργο μη μιλάς/μαλακίες πετάς
    τα Δανία του Νότου σε μας μην τα πουλάς
    τα μαλλιά σου θα τραβάς/που μας έκανες εμάς
    σκλάβους του ΔΝΤ και της Τρόικας
    Δε θα βγεις καν στη Βουλή! (x2)
  10. Κέιτι Καρατζαφέρη-Πυροτέχνημα
    Ένα πυροτέχνημα
    ήταν το δημοψήφισμα!
    Εκβιάζεις το λαό
    Πάρε τώρα νέο πρωθυπουργό!
  11. Μπρίτνει Σπείρας-Τρελή
    Μας τα 'χεις κάνει! τσουρέκια πια
    και τα φορτώνεις τώρα στο Λουκά
    μα είναι η Μέρκελ! και ο Σαρκοζί
    που με κάνουν να γυρνάω σαν την τρελή
  12. R.E.M (Run to Escape from Malakas)-Χάνω τα λεφτά μου
    Μας στήσαν στη γωνία
    μας βγάλανε στο φως
    και χάνω τα λεφτά μου
    για να χαρεί ο λαός
    και δεν ξέρω αν τη βγάζω
    έχω ήδη δει πολλά
    δεν είδες τίποτα
  13. Έλενα Παπαρίδου-Το νούμερο
    Δεν πας καλά
    Αντώνη Σαμαρά
    που θα σε κάνουμε αρχηγό
    μετά από όλα αυτά
    Φάε σκατά
    Δεν έχει λεφτά
    και μην κάνεις υποσχέσεις
    δεν τα τρώμε πια
    Που να σκάσεις
    Τι να κλάσεις
    Ούτε απ'έξω απ'το Μαξίμου θα περάσεις!
  14. Μασταχεισπάρει-Γουστάρω
    Γουστάρω να σας κλέβω
    Γουστάρω να σας κλέβω
    Γουστάρω να σας κλέβω
    Γουστάρεις; Δώσε!
  15. Kings of Peinaleon-Λεφτά στη φωτιά
    Ναιαιαι!
    Λεφτά στη φωτιά!
    Λαέεε!
    Τελειώσατε πια!
  16. Τζάρεντ Κλέβαν-Σας βαρέθηκα
    Και δεν αντέχω τη βλακεία (Σας βαρέθηκα!)
    Τους φόρους και την κοροϊδία (Σας βαρέθηκα!)
    Τη γκρίνια για τη χρεωκοπία (Σας βαρέθηκα!)
    Την κάνω για τη Γερμανία (Σας βαρέθηκα!)
  17. Ρουφιάνα-Αγγέλα
    Τώρα έπιασε η κρίση
    και την έχουμε γαμήσει
    δεν υπάρχει σωτηρία
    απ'αυτήν εδώ τη θεομηνία
    Και πληρώνουμε χαράτσι
    Και μας δέρνουνε οι μπάτσοι
    Είναι όλα μία τρέλα
    Και μας τα'χει πάρει όλα η Αγγέλα
    Έλα, έλα, ε, ε, ε, μας τα πήρε η Αγγέλα (x4).
Αυτά, και να προσέχετε μην πάθετε δηλητηρίαση από το βρώμικο στην καντίνα.

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ: Ο τίτλος του παρόντος είναι παραπλανητικός. Αυτό εδώ το άρθρο δεν έχει καμία σχέση (έστω και καθυστερημένα) με το Πολυτεχνείο. Ο λόγος είναι απλός: Ο σκοπός αυτού εδώ του μπλογκ είναι να σας κάνει να πετάγονται τα άντερά σας στο ταβάνι από το γέλιο. Αν έγραφα για το Πολυτεχνείο, το πιθανότερο θα ήταν να κάνω τη Ζέβα πλούσια. Γι'αυτό και το προσπερνάμε.
Αντ'αυτού, σήμερα θα ασχοληθώ με τα ονόματα των δρόμων. Είστε απόλυτα ελεύθεροι να πείτε "εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται", και δεν πρόκειται να παρεξηγηθώ και καθόλου. Απλά, δε θα σας ξαναμιλήσω ποτέ. Στο θέμα όμως.
Κάθε δρόμος παίρνει το όνομά του είτε από το μέρος που οδηγεί είτε για να τιμήσει κάποιο ιστορικό πρόσωπο. Οι καιροί όμως αλλάζουν. Δεν μπορούμε να μένουμε προσκολλημένοι στα ίδια και στα ίδια, αλλά οφείλουμε να ακολουθήσουμε τις εξελίξεις. Το ίδιο και οι δρόμοι.
Άσε, δε, που ποιος θυμάται πραγματικά ποιος ήταν αυτός του οποίου το όνομα πήρε ο δρόμος; Αν ρωτήσετε τους Θεσσαλονικείς γιατί ονομάστηκε έτσι η Τσιμισκή, οι μισοί θα σας πουν ότι το όνομα επιλέχθηκε με την αλάνθαστη μέθοδο του αμπεμπαμπλόμ και οι άλλοι μισοί θα σας πουν ότι προέρχεται από έναν Τζίμη που έκανε σκι.
Χωρίς άλλη καθυστέρηση, λοιπόν, σας παρουσιάζω σε αποκλειστικότητα την πρόταση που θα καταθέσω στον καρδιακό μου φίλο και δήμαρχο της ερωτικής πόλης Γιάννη Μπουτάρη για τα νέα ονόματα που πρέπει να πάρουν οι δρόμοι της πόλης. Σερβιριστείτε ουίσκι, γιατί μόνο πιωμένοι θα αντέξετε αυτό το πράγμα.

  • Καταρχήν, οι οδοί Βασιλίσσης Όλγας και Βασιλέως Γεωργίου είναι εντελώς πασέ. Προτείνω λοιπόν, και για να θυμόμαστε ποιος πραγματικά μας κυβερνάει, να μετονομαστούν σε Βασιλίσσης Αγγέλας και Βασιλέως Νικολάου αντίστοιχα. Παρόμοια θα πρέπει να μετονομαστεί η πλατεία Ναβαρίνου σε πλατεία Παπαδήμου.
  • Η πλατεία Αριστοτέλους, ορόσημο της Θεσσαλονίκης, γίνεται πλατεία Ειδικού Τέλους, εξυμνώντας το μεγαλειώδες σχέδιο της κυβέρνησης για τη σωτηρία μας. Για τον ίδιο λόγο η οδός Παλαιολόγου γίνεται οδός Ομολόγου. Τέλος, η Παλαιών Πατρών Γερμανού γίνεται σκέτο Γερμανού, ως ένας ελάχιστος φόρος τιμής προς τον Γερμανό φορολογούμενο που δίνει τα ωραία του ευρουλάκια για τη σωτηρία (;) της χώρας μας.
  • Η Εγνατία, από τις κεντρικότερες αρτηρίες της Φτωχομάνας, δεν μπορεί φυσικά να μείνει ανεπηρέαστη από τις εξελίξεις. Το νέο της όνομα είναι Εφεδρεία. Η Αγγελάκη θα γίνει Διαβολάκη, για να συμβολίζει το ότι πάμε κατά διαόλου, ενώ σε παρόμοιο κλίμα η Λεωφόρος Στρατού θα γίνει Λεωφόρος Σκατού.
  • Η Λεωφόρος Νίκης γίνεται Λεωφόρος Ήττας, συμβολίζοντας τις ήττες που τρώμε καθημερινά στις διαπραγματεύσεις με το ΔΝΤ, ενώ η Εθνικής Αντίστασης μετατρέπεται σε Εθνικής Παράδοσης, με τον ίδιο τρόπο που η αντίσταση μετατράπηκε σε άνευ όρων παράδοση. Η Μεγάλου Αλεξάνδρου γίνεται Μικρής Αλεξάνδρας, για να τιμήσει τη μικρή Αλέκα και τους αγώνες της εργατιάς.
  • Τα πρόσωπα του ΔΝΤ δεν θα μπορούσαν να μην έχουν μία οδό αφιερωμένη στις αφεντιές τους. Έτσι, μετά και την αναγόρευση του Αγίου Δομηνίκου του Τσαχπινογαργαλιάρη σε προστάτη άγιο της καμαριέρας, η Αγίου Δημητρίου και η αντίστοιχη εκκλησία μετονομάζεται σε Αγίου Δομηνίκου, ενώ η Λαγκαδά μετατρέπεται σε Λαγκάρντ.
  • Είναι φυσικά αδύνατον να μην τιμηθούν οι μεγάλες προσωπικότητες της Θεσσαλονίκης. Έτσι, η οδός Συνδίκα γίνεται οδός Πανίκα προς τιμήν του τεράστιου αυτού καλλιτέχνου που τόσο τραγικά χάθηκε από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες, ενώ η Μητροπόλεως γίνεται Ανθίμου. Σε αυτό το κλίμα, προτείνω να εκτραπεί η κυκλοφορία των αυτοκινήτων και των λεωφορείων στην Λεωφόρο Ήττας και η πάλαι ποτέ Μητροπόλεως να χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τον μητροπολίτη της καρδιάς μας και το πιστό του ποίμνιο.
  • Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, η Αγίας Σοφίας μετονομάζεται σε Αγίας Βλακείας, προστάτιδας όλων των Ελλήνων που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ή Νέα Δημοκρατία, η Καρόλου Ντιλ μετονομάζεται σε Ολίου Ρεν, γιατί, όπως λέει και το άσμα που έβγαλε η παρέα του Κανάκη, "άσε τις μαγκιές στον Όλι Ρεν γατί θα μας δαγκώσει", ενώ τέλος η Τσιμισκή μετονομάζεται σε Πιροσκί, για να τιμήσει τους φίλους μας τους Ρώσους, οι οποίοι τόσο πολύ ήθελαν να μας βοηθήσουν αλλά εμείς σαν μαλάκες τους διώξαμε. Εναλλακτικά, η Τσιμισκή μπορεί να γίνει και Μπατεσκί, προς τιμήν του μεγάλου Ισπανού φιλέλληνα Μπατεσκί Λιαλέστε. Η Διαγώνιος, τέλος, μετονομάζεται σε Ευρωζώνιος, για να μας θυμίζει τι είχαμε και τι παραλίγο να χάσουμε.
  • Κάτι πρέπει να κάνουμε και με τις ημερομηνίες, δε νομίζετε; Η 26ης Οκτωβρίου, λοιπόν, μετακινείται μία μέρα αργότερα, στις 27 Οκτωβρίου, προκειμένου να μας θυμίζει το κούρεμα. Λίγο μεγαλύτερη θα είναι η μετακίνηση της 25ης Μαρτίου, η οποία θα γίνει 19ης Φεβρουαρίου, ιστορική μέρα για την Ελλάδα και το σύμπαν, κατά την οποία θα γίνουν οι εκλογές. Ως έχει, πάντως, θα μείνει η 3ης Σεπτεμβρίου, ημέρα ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ και αρχής του τέλους.
  • Οι υπουργάρες μας αξίζουν επίσης έναν δρόμο δικό τους. Για αυτό το λόγο η Ελευθερίου Βενιζέλου γίνεται Ευάγγελου Βενιζέλου. Η Παπαναστασίου γίνεται Παπακωνσταντίνου, ενώ και το παρακείμενο στάδιο του Άρεως μετονομάζεται από Κλεάνθης Βικελίδης σε Χαράτσι Για το Σπίτι σ'. Τέλος, η Σοφούλη θα γίνει Ροντούλη. Όχι τίποτα, αλλά ποιος τον ακούει μετά τον Καρατζαφέρη.
  • Τέλος, η Μοναστηρίου αποκτά συγκεκριμένο μοναστήρι και γίνεται Βατοπεδίου, ενώ ο Σιδηροδρομικός Σταθμός γίνεται Σταθμός Εφραίμ. Η Γρηγορίου Λαμπράκη γίνεται Δημοσιογραφικού Ομίλου Λαμπράκη, προς τιμήν της αμερόληπτης ενημέρωσης. Η Αρτάκης μετονομάζεται σε Μαρτάκης και η Καραϊσκάκη σε Τούμπας για την αποφυγή επεισοδίων από τους ΜΠΑΟΚτζήδες, ενώ η Δελφών γίνεται Αδελφών για χάρη της Ελληνικής τηλεόρασης. Αμετάβλητες θα παραμείνουν οι Γεωργίου Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Καραμανλή, για να μας θυμίζουν ποιος αναμόρφωσε το κράτος και ποιος μας έκανε Δανία του Νότου, και η Κωνσταντινουπόλεως, χάρη στα τούρκικα σίριαλ.
Αυτά, και να προσέχετε μην μπουν τα τανκς μέσα στο σπίτι σας.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Έλα, δε θέλω μιζέριες!

Ξέρω ότι θα απογοητευτείτε στο άκουσμα αυτής της συνταρακτικής είδησης, αλλά πίσω από τον ακούραστο τεχνίτη της κοτσάνας που λέγεται Thomas the Barbarian κρύβεται ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος. Σας δίνω τρία δευτερόλεπτα για να βάλετε τη γάτα σας να κλαίει και επανερχόμαστε.
Ως απλός και καθημερινός άνθρωπος, λοιπόν, έχω περάσει κι εγώ μερικές περιόδους που όλα και όλοι μου την έδιναν και ήθελα να βουτήξω ένα Καλάσνικοφ και να καθαρίσω όποιον βρω μπροστά μου. Αλλά δεν το έκανα. Αφενός, μεν, γιατί αν το έκανα θα κατέληγα στη φυλακή όπου και θα μου γινόταν ο κώλος σουρωτήρι και κάτι τέτοιο δεν το επιθυμώ.
Αφετέρου, δε, το φιλοσόφησα, γιατί μπορεί να είμαι απλός και καθημερινός άνθρωπος, αλλά έχω και 150 IQ. Και τι διαπίστωσα; Ότι δεν αξίζει τον κόπο. Ότι δεν ήρθαμε στη ζωή για να κλαίμε. Ότι η ζωή είναι ωραία ρε γαμώτο!
Πάω στοίχημα ότι τώρα μέσα σας θα λέτε "Αυτός βρήκε γκόμενα". Δεν είναι έτσι, αγαπητοί φίλοι. Παρ'όλο που φαίνομαι σαν ένας μισάνθρωπος, που γκρινιάζει μόνο και μόνο για τη γκρίνια, στην πραγματικότητα αγαπάω όλο τον κόσμο. Αγαπάω τα πουλιά, τα λουλούδια, τη φύση, τα παιδάκια, τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού το πρωί και τη Μπιγιονσού. Ο Χριστός μας αγαπάει.
ΟΚ. Το γάμησα.
Επανερχόμαστε. Το θέμα μας είναι η κλάψα. Αν το σκεφτείς αρκετά, τίποτα δεν είναι αρκετά σοβαρό για να κλειδώνεσαι μέσα στο δωμάτιό σου, να κοιτάς το ταβάνι, να κλαις σαν δεκαπεντάχρονο κοριτσάκι που ο αδερφός της της έφαγε το γκόμενο και να τρως υπερβολικές ποσότητες παγωτού.
Εκτός βέβαια από το θάνατο. Εκεί πάω πάσο. Αν και εδώ υπάρχει ένα παράδοξο. Γιατί οι Έλληνες, των οποίων ως γνωστόν το 98% είναι Χριστιανοί, κλαίνε και οδύρονται όταν πεθάνει κάποιος; Αφού ξέρουν ότι θα πάει δίπλα στο μπαμπάκα του Τζίζα και θα είναι ευτυχισμένος. Εκτός βέβαια και αν βαθιά μέσα τους έχουν καταλάβει ότι η θρησκεία τους λέει βλακείες και ότι μετά το θάνατο μας τρώνε τα σκουλήκια.
Τέλος πάντων. Δε θέλω να ασχοληθώ ΚΑΙ σήμερα με τους Χριστιανούς, γιατί θα με λέτε άθεο και ασεβή και άθεο και βλάσφημο και άθεο και άπιστο και αμαρτωλό. Και άθεο. 
Για κάποιο λόγο, όμως, οι Έλληνες έχουν καταλάβει στραβά το ρητό που λέει "Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν" και το έχουν ανάγει σε "Το κλαψομουνίζειν εστί φιλοσοφείν".
Βασικά, βέβαια, ούτε το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν. Το σωστό είναι "Το κωλοβαρείν εστί φιλοσοφείν". Οι αρχαίοι Αθηναίοι, που λέτε, δεν είχαν να κάνουν τίποτα, γιατί όλες τους τις δουλειές τις κάνανε οι δούλοι. Και προκειμένου να μη βαριούνται, γιατί το τάβλι δεν είχε εφευρεθεί ακόμα, το ρίξανε στη φιλοσοφία και στο "Εν οίδα ότι ουδέν οίδα".
Αλλά τέλος πάντων. Οι Έλληνες, όπως πήγαινα να πω αλλά για άλλη μια φορά με διακόψατε και αυτό δεν είναι καθόλου σωστό αλλά εγώ τα κρατάω αυτά και θα περάσουμε ωραία, αρέσκονται στο να γκρινιάζουν ασταμάτητα.
Αλλά, όπως είπαμε και πριν, εκτός αν έχει πεθάνει κανείς, δεν έχεις λόγο να γκρινιάζεις. Προσοχή: αυτό δεν πρέπει να παρερμηνευτεί, γιατί σε όλη τη γη κάθε δευτερόλεπτο πεθαίνουν εκατοντάδες άτομα και μπορεί να το εκμεταλλευτεί ο κλαψιάρης για να κλαίει συνέχεια.
Ειδικά τώρα που, μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις που κράτησαν την Ελλάδα σε αγωνία για μέρες ολόκληρες, ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ! Αν δεν αξίζει αυτό το γεγονός τριήμερο πανηγύρι στο Σύνταγμα, τότε δεν ξέρω τι αξίζει.
Μερικοί κλαίνε επειδή δεν τους φτάνουν τα λεφτά ή απολύθηκαν. Το κακό είναι, ότι στο 99% των περιπτώσεων φταίνε αυτοί οι ίδιοι. Αν είχαν φροντίσει να κάνουν μια καβάντζα αν και σε περίπτωση που έρθουν δύσκολες μέρες (οι οποίες ήταν σίγουρο ότι θα έρθουν, γιατί κάθε φορά που τα πράγματα φαίνονται να πάνε καλά σε αυτή τη χώρα τελικά γαμιέται ο Δίας), θα ήταν τώρα μια χαρά και δε θα χρειαζόταν να μυξοκλαίνε.
Και τι πάει να πει, εδώ που τα λέμε, "δε μου φτάνουν τα λεφτά"; Ποιος είσαι ρε φίλε, ο Stan featuring Going Through? Τα λεφτά φτάνουν και παραφτάνουν. Αν σταματήσεις να πίνεις πέντε ευρώ καφέ, αν κόψεις το ένα από τα εικοσιοκτώ πακέτα τσιγάρα που καπνίζεις κάθε μέρα γιατί νομίζεις ότι είσαι μάγκας και αν καταδεχθεί πού και πού η βασιλική κωλάρα σου να κάθεται στο κάθισμα του λεωφορείου, θα δεις πώς θα σου φτάνουν τα λεφτά.
Γιατί πάντα συμβαίνει και αυτοί που γκρινιάζουν σήμερα δεν είναι αυτοί που χθες προνόησαν, αλλά αυτοί που χθες έβαζαν γραμμάτια για να πάρουν BMW και έπαιρναν τα διακοποδάνεια, τα σουβλακοδάνεια, τα κωλοχαρτοδάνεια και δεν ξέρω εγώ τι άλλα δάνεια για να το παίξουν με ξένο κώλο πούστηδες.
Γκρινιάζω όμως. Γκρινιάζω επικίνδυνα. Για κάτσε να γυρίσω το διακόπτη γκρίνιας. Όπα. Λάθος. Μου πέταξε Μπλε Οθόνη του Θανάτου. Control-alt-delete. Ντάξει, έκλεισε. Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι δε χρειάζεται να ξοδεύουμε τα αμέτρητα λεφτά για να περάσουμε καλά.
Το σουβλάκι έχει δυόμισι ευρώ και η μπίρα απ'το περίπτερο ενάμισι. Κι άλλο ενάμισι το εισιτήριο για το λεωφορείο. Για δύο άτομα φτάνουμε στα έντεκα ευρώ. Το να υπολογίσετε πόσα ευρώ θα γλιτώσετε αν το κάνετε αυτό αντί να πάρετε το αυτοκίνητο, μαζί με όλα τα διόδια της Αττικής οδού και τη βενζίνη στο 1,70, και ανοίξετε τις σαμπάνιες στο Μποτρίνι, αφήνεται σαν άσκηση για το σπίτι.
Δεν έχεις λεφτά για θέρμανση; Κανένα πρόβλημα! Το κρύο σφίγγει το δέρμα. Άλλωστε, σε κάθε ελληνικό σπίτι που σέβεται τον εαυτό του υπάρχουν τριακόσιες πενήντα μπλούζες, ογδόντα πουλόβερ και εκατόν σαράντα οκτώ κουβέρτες. Κι αν πια κρυώνετε τόσο πολύ, φωνάξτε τη γκόμενα απ'το σπίτι για να ζεσταθείτε με το γνωστό τρόπο. Κρύο-καιρός για δύο δε λένε;
Κι αν με παρατήσει η γκόμενα ρε Τομ εγώ τι κάνω; Σιγά μην κλάψεις, σιγά μη φοβηθείς, φίλε μου. Οι γυναίκες πάνω στη γη είναι ελαφρώς περισσότερες από τους άντρες ήτοι κάτι παραπάνω από τριάμισι δισεκατομμύρια. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι μόλις το δέκα τοις εκατό αυτών βλέπεται, γιατί είσαι και ψωνάρα και μου θες και τη Μέγκαν Φοξ για γκόμενα, αυτό μας κάνει τριακόσια πενήντα εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο που περιμένουν την τεράστια ανδρική σου υπερηφάνεια να προσγειωθεί με φόρα ανάμεσα στα πόδια τους.
Ναι, αλλά εγώ είμαι χοντρός, σπυριάρης και βλέπω άνιμε. Καμία γκόμενα δε θα μου κάτσει. Κι αν ακόμη είναι έτσι, φίλε μου, το ίντερνετ βρωμάει από τσόντες. Όπως λέει κι η λαϊκή μούσα, αν πετύχει η μαλακία τύφλα να'χει το γαμήσι. Κι αν δεν πετύχει η μαλακία, εδώ είμαστε, ξαναπροσπαθείς. Κι αν είσαι και χριστιανικών αντιλήψεων ότι το σπέρμα δεν κάνει να πάει χαμένο, το μαζεύεις σε ένα κυπελλάκι, το πας στην τοπική τράπεζα σπέρματος και κάνεις καλό στην ανθρωπότητα. Και πληρώνεσαι για να την παίζεις.
Ακόμη κλαψουρίζεις; Να, δεν θέλω να κλαψουρίζω, αλλά αυτό εκεί το κακό παιδάκι με κοροϊδεύει/μου σπάει τα νεύρα/μου έφαγε τη γκόμενα/με κρέμασε στο γάντζο από το σώβρακο, κι εγώ θα το πω στη μαμά μου.
Δε χρειάζεται να το πεις στη μαμά σου. Η φύση μας προίκισε με μία συσκευή που παίζει το ρόλο εξωτερικής μνήμης ραμ. Τα αρχίδια. Τα γράφεις όλα εκεί και μετά από λίγο σβήνουν. Κι αν ακόμη τόσο πια σου τη δίνει που δεν μπορείς να τον γράψεις, τι να σου πω. Πήγαινε σκάσε του τα λάστιχα, ρίξ'του βιτριόλι στις γλάστρες με τα χασισόδεντρα, κάψε τη συλλογή με πορνοπεριοδικά που έχει συναισθηματική αξία γιατί του την κληροδότησε ο πατέρας του, αντικατάστησε τη μαγιονέζα στο σάντουίτς του με ένα άλλο παρομοίου χρώματος και υφής υγρό, μόνο μη μας τα πρήζεις.
Αυτά, και να προσέχετε μην ζητήσει το ΔΝΤ και τη δική σας υπογραφή για το κούρεμα.

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Άνθιμε, σου βρήκα νέους Αγίους!

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Το παρόν άρθρο δεν πρόκειται να έχει την παραμικρή σχέση με την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Όχι, δε με πείθετε, καμία. Βαρέθηκα και κουράστηκα. Κουράστηκα και βαρέθηκα. Α, επίσης, κουράστηκα. Τι να κάνουμε. Αν σας νοιάζει τόσο πολύ το ζήτημα, να πάτε στον Πρετεντέρη. Κι όταν αποφασίσουν τελικά αν και ποιος θα κυβερνήσει μέχρι να πάμε σε εκλογές, ειδοποιήστε με κι εμένα για να μπορέσω να βάλω τις γάτες της γειτονιάς να κλαίνε εγκαίρως. 
Η κοινωνία αλλάζει. Εξελίσσεται. Προχωράει μπροστά. Και η Εκκλησία δεν μπορεί φυσικά να μένει στα ίδια! Γιατί ωραία τα ανεκδοτάκια και οι παραβολές του Τζίζα, αλλά ποτέ στην ιστορία του θεάματος δεν κράτησε το ίδιο σόου για 2011 χρόνια χωρίς καμία ανανέωση.
Και οι ιερείς, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους, δεν έχουν και καμία ιδιαίτερα πρωτότυπη ιδέα για να φέρουν σε πέρας αυτή την ανανέωση, πέραν βέβαια του πολέμου μισαλλοδοξίας που είναι κάτι σαν τις εγκυμοσύνες για τη Μενεγάκη. Ευτυχώς, όμως, έχω εγώ. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, λοιπόν, σας παρουσιάζω τα άτομα που πρέπει να αγιοποιηθούν είτε τώρα είτε όταν με το καλό πεθάνουν, μαζί βεβαίως βεβαίως με τα απαραίτητα συνοδευτικά έθιμα, σε μια ακόμη ένδειξη ότι η Εκκλησία δε μένει πίσω, αλλά προσαρμόζεται στα ήθη της κοινωνίας και ξέρει πολύ καλά πώς να προσαρμόσει και τη λατρεία σε αυτά. Γιατί ο Θεός δεν έφτιαξε τον κόσμο για να πάρει μετά το καπελάκι του και να φύγει για ηλιοθεραπεία, αλλά είναι εκεί ψηλά και μας βλέπει. Κι εμείς πρέπει λοιπόν να βρούμε τον τρόπο να εκφράσουμε καλύτερα το θέλημά του. Πάρτε αντίδωρο, μαυροδάφνη κι αν είστε σε τρελά κέφια κόλλυβα και ξεκινάμε.

  • Άγιος Στέφανος ο Εργατικός:
    Προστάτης άγιος των ηλεκτρονικών υπολογιστών, των κινητών τηλεφώνων και των οθονών αφής, που με θεόπνευστη ευφυΐα ενσωμάτωσε σε όλα του τα gagdets γιατί διευκόλυναν την επικοινωνία του ποιμνίου με το θεό. Η μνήμη του εορτάζεται στις 5 Οκτωβρίου. Την ημέρα εκείνη γίνεται πανηγυρικός εσπερινός στους απανταχού ιερούς ναούς και αμέσως μετά μοιράζεται το πρόγραμμα Agiasmos.exe σε φλασάκι για να ξορκίσει το κακό από τους απανταχού υπολογιστές.
  • Αγία Αιμιλία η Οίνοικος
    Η εξ Αγγλετέρας ορμώμενη αγία, κατά κόσμον Amy Winehouse, που με τη θεία φωνή της κήρυσσε στα πλήθη το λόγο του θεού, ορίζεται προστάτιδα της πρέζας και του ουισκιού. Ξέρω τι θα μου πείτε, ότι η Εκκλησία δεν αποδέχεται αυτά τα πράγματα. Κι εγώ σας λέω ότι η Εκκλησία αναθεώρησε. Άλλωστε, περισσότεροι άνθρωποι έχουν δει το θεό σε κατάσταση μαστούρας παρά μέσω προσευχής. Η μνήμη της εορτάζεται στις 23 Ιουλίου, οπότε οι πιστοί συγκεντρώνονται στους ιερούς ναούς, πίνουν σφηνάκια αγιασμού και μετά συμμετέχουν στη λιτανεία της ιερής σύριγγας, με την οποία η Αιμιλία ερχόταν σε επικοινωνία με το θεό.
  • Όσιος Οσάμα ο Πυργορίπτης
    Παρότι μουσουλμάνος, ο Οσάμα αξίζει αγιοποίησης από τη χριστιανική εκκλησία, καθώς με το χτύπημά του κατέφερε ένα ισχυρό πλήγμα στην απληστία, την οποία είχε θεοποιήσει το αμερικανικό έθνος. Μαρτυρικός, άλλωστε, υπήρξε ο βίος του, αφού επί χρόνια ασκήτευε στις σπηλιές του Αφγανιστάν, μέχρι να τον βρουν οι infidel Αμερικάνοι υπό τον Αντίχριστο Ομπάμα και να τον θανατώσουν για την πίστη του. Η μνήμη του προστάτη αγίου της τρομοκρατίας εορτάζεται (φυσικά) στις 11 Σεπτεμβρίου και τα παραδοσιακά έθιμα περιλαμβάνουν πόση μπουκαλιών μπύρας (τα οποία μετά θα μετατρέπονται σε μολότοφ) και ρίψη αεροπλάνων σε εκκλησίες.
  • Άγιος Αθανάσιος ο Βέγγος
    Προστάτης άγιος της κωμωδίας και του τρεξίματος, ο Αθανάσιος έχει μείνει στις καρδιές του ποιμνίου ως ο "καλός μας άνθρωπος", και όχι άδικα, αφού, βλέποντας τι τραγικός είναι αυτός ο κόσμος και που οδεύει και σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Νίκο Τσιαμτσίκα, μόνο ο Αθανάσιος μπορούσε να ξαναφέρει το γέλιο στις καρδιές των ανθρώπων-αν και, τώρα που το σκέφτομαι, η Εκκλησία είναι μια κωμωδία από μόνη της, αλλά πάει στο διάολο. Στις 2 Μαΐου, ημέρα εορτασμού του Αθανάσιου, διοργανώνονται προς τιμήν του αγώνες δρόμου, με έπαθλο το πολυπόθητο πρώτο στασίδι πίστα και για τον δεύτερο δώρο οι πολυέλαιοι στο γάμο του.
  • Άγιος Νικόλαος ο Κοντός και Αγία Αγγέλα η Τερατόμορφη:
    Προστάτες των συμφερόντων της Ευρωζώνης και των οικονομικών μέτρων, ο Νικόλαος και η Αγγέλα έκαναν πραγματικά θεϊκή υπομονή με τα καραγκιοζιλίκια των αντίχριστων Ελλήνων, γιατί ήξεραν ότι (ο κακός μας) ο καιρός γαρ εγγύς. Το σχέδιό τους βέβαια είναι προφανώς η σωτηρία της Ευρωζώνης (και μπορεί και της Ελλάδας) από τη χρεωκοπία που στέλνει ο διάολος για να μας δοκιμάσει. Τιμώνται στις 27 Οκτωβρίου και ο λαός γιορτάζει αυτή τη μεγάλη γιορτή με συμβολική αναπαράσταση δημοψηφίσματος.
  • Άγιος Θεόδωρος ο Ορεξάτος:
    Προστάτης των χοντρών, των πολιτικών, του Ράδιο Αρβύλα και του ΠΑΣΟΚ. Η ιστορία της ζωής του είναι πραγματικά συγκλονιστική. Κάποτε διέπραττε έκλυτο βίο, τρώγοντας και πίνοντας δεξιά και αριστερά, αλλά κάποια ημέρα του ήρθε η θεϊκή αποκάλυψη και έκτοτε ζει ασκητικά (κάτι που δεν του φαίνεται, γιατί έχει χαμηλό μεταβολισμό), προσπαθώντας να αποτρέψει τον κόσμο από την ακολασία του να έχεις λεφτά, με τη βοήθεια πάντα του πιστού του φίλου και συνεργάτη Οσίου Ευαγγέλου του Φορομπήχτη. Τιμάται στις 19 Φεβρουαρίου και στην εορτή του στήνονται από το λαό πλουσιοπάροχα τραπέζια, γιατί, ως γνωστόν, μαζί τα φάγαμε.
  • Άγιος Ιωάννης ο Πλούταρχος:
    Ο άγιος αυτός άνθρωπος, ο φλογερός αυτός κήρυκας του χριστιανικού ήθους, ο πρώτος που μαζί με τον Αλ Μπάνο έθεσε τα θεμέλια για μια νέα αρχή μεταξύ της Ελληνικής και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, δεν αξίζει να είναι ο προστάτης άγιος των μπουζουκιών; Γιατί, αν δεν είναι το "Αχ κορίτσι μου" μία σύγχρονη παραβολή για το πώς πρέπει να είμαστε πιστοί στο Χριστό κι αν δεν είναι το "Καλύτερο παιδί" προφητεία για την Δευτέρα Παρουσία, οπότε και τα καλύτερα παιδιά θα πάνε στον Παράδεισο και οι υπόλοιποι διάλο, τότε τι είναι; Τιμάται κάθε χρόνο με την έναρξη της χειμερινής σεζόν στο Ποσειδώνιο, οπότε και ραίνεται τιμητικά με άνθη, καθώς άδει τα γεμάτα ήθος άσματά του.
  • Άγιος Μιχαήλ ο Μυτοκόπτης
    Άξιος προστάτης της μουσικής τέχνης. Αρχικά μάλιστα είχε προταθεί να γίνει και προστάτης των παιδεραστών, αλλά η πρόταση απορρίφθηκε γιατί θυμήθηκαν ότι ολόκληρη η χριστιανική εκκλησία είναι προστάτιδα των παιδεραστών. Ο Μιχαήλ είχε προικιστεί με θεϊκή φωνή, αλλά η αγιότητά του δεν φτάνει ως εδώ. Στη διάρκεια της ζωής του εκτέλεσε και ένα μεγάλο θαύμα: από μαύρος έγινε άσπρος. Γι' αυτόν το λόγο μερικοί πιστοί θεώρησαν ότι είναι ο Χριστός και προέβησαν σε ακρότητες: αντικατέστησαν το Πάτερ Ημών με το Billie Jean, ανακήρυξαν το Thriller σε Πιστεύω τους και αντί να κάνουν το σταυρό τους κάνουν moonwalk.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει επίσης στον Άγιο Αντώνιο και τον Άγιο Δημήτριο, προστάτες της κόκκινης γραμμής του μετρό, στο νοσοκομείο "Παναγιά" της Θεσσαλονίκης και φυσικά στον προστάτη άγιο όλων των Ελλήνων, τον Άι Στοδιάολο.
Αυτά, και να προσέχετε μην τυχόν σας ζητήσει ο Σαμαράς για την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Επόμενη στάση-Next stop: Δημοψήφισμα

Αυτή η χώρα, στην οποία ζούμε και την οποία αποκαλούμε Ελλάδα, μου θυμίζει για πολλούς λόγους τα αστικά λεωφορεία. 
Κατ'αρχήν, είναι γεμάτη με Αλβανούς και Πακιστανούς.
Επιπλέον, το να βρίσκεσαι σε αυτήν γίνεται όλο και πιο ακριβό. Βέβαια, οι τζαμπατζήδες αυξάνονται και πληθύνονται και έλεγχοι, για να βρουν αυτούς τους τζαμπατζήδες γίνονται σπάνια και χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Η πορεία της χαρακτηρίζεται από χαμηλές ταχύτητες, πολλές στάσεις και ανυπόφορες καθυστερήσεις. Οι μηχανισμοί της κάνουν πολλή φασαρία και καταναλώνουν πολύ αποδίδοντας ελάχιστα. Πολύ δύσκολα πάει στην ανηφόρα, πολύ εύκολα και γρήγορα πάει στην κατηφόρα.
Αποτελεί νούμερο ένα δικαιολογία αρκετών που δεν είναι συνεπείς και αποτελεσματικοί στη δουλειά τους. Όταν δε πιάνει ταχύτητες, πολύ δύσκολα θα αλλάξει κατεύθυνση-αλλά κι όταν μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση, είναι απόλυτα σίγουρο ότι κάποιο εμπόδιο θα βρεθεί στο δρόμο της, καθυστερώντας την κι άλλο.
Από την άλλη, η Ελλάδα έχει μια πολύ χαρακτηριστική διαφορά από το λεωφορείο. Αυτός που αναλαμβάνει να καθοδηγήσει το λεωφορείο σχεδόν πάντα ξέρει πώς να χειριστεί το λεωφορείο καθώς και πού πρέπει να το πάει.
Επόμενη στάση-Next stop: Δημοψήφισμα, λοιπόν.
Αυτή η απόφαση του Γιωργάκη, δηλαδή το δημοψήφισμα συνοδεία ψήφου εμπιστοσύνης, αποτελεί ένα από τα δύο γεγονότα που συνταράσσουν την ελληνική κοινή γνώμη, μαζί με την πρεμιέρα της ελληνικής βερσιόν του Queer Eye for a Straight Guy.
Βέβαια, στον πίνακα έξυπνων κινήσεων που θα μπορούσε να κάνει κανείς, αυτή κατατάσσεται ανάμεσα στο "υψώνω την αστερόεσσα πάνω στον μαύρο μετεωρίτη την ημέρα του μαζικού προσκυνήματος στη Μέκκα" και στο "πάνω να περάσω απέναντι την Κηφισίας μακριά από φανάρι και ΔΕΝ είναι Πάσχα ή Δεκαπενταύγουστο".
Σοβαρά, πώς του ήρθε αυτό; Ποιος άνθρωπος στη θέση του που να έχει έστω και την παραμικρή συναίσθηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα της οποίας ηγείται (θα υποθέσουμε για χάρη του διαλόγου ότι ο Γιώργος την έχει, αν και η επιστημονική κοινότητα δεν έχει αποφανθεί ακόμα) θα σκεφτόταν "Α, θα ζητήσω εμπιστοσύνη από τη Βουλή την Παρασκευή και ΑΝ την πάρω θα ρωτήσω το λαό αν θέλει ή όχι να του πετσοκόψουν κι άλλο το εισόδημα. Καλά, είμαι Θεός, όπως το λένε εδώ στο Ελλάντα. Να πω τη μαμά να με βάλει διπλή μερίδα στο τραπέζι του Thanksgiving."
GEORGE PAPANDREOU

Δυστυχώς, ο Γιώργος δεν είναι τόσο ηλίθιος. Ποντάρει σε αυτό που ξέρει καλά να κάνει-τον εκβιασμό. Σου λέει, θα βάλω τα μέσα να τους τρομοκρατήσουν όλους (δε θα είναι και η πρώτη φορά, άλλωστε) να νομίζουν ότι, αν δεν ψηφίσουν υπέρ της συμφωνίας, το επόμενο που θα ακούσουμε να μας λέει η φωνή από τα μεγάφωνα θα είναι "Επόμενη στάση-Next stop: Πληρωμών".
Δηλαδή στο δημοψήφισμα αυτό που θα τίθεται ως ερώτημα (όχι βέβαια έτσι διατυπωμένο, αλλά όλοι ξέρουμε τι θα εννοεί εμμέσως πλην σαφώς, μια πράξη της οποίας το αποτέλεσμα ξέρει ο Τσακ Νόρις) θα είναι ουσιαστικά "Ή Γιώργος, συμφωνία και ευρώ, ή κάποιος άλλος, όχι συμφωνία και δραχμή".
Θυμάσαι ρε Γιώργο τι μας έλεγες πριν δύο χρόνια, όταν και εξελέγης; Λεφτά υπάρχουν. Και όντως υπάρχουν πάρα πολλά, στις τσέπες των πολιτικάντηδων, των ρασοφόρων, των μεγαλοδημοσιοκάφρων και των φοροφυγάδων. Αλλά όχι! Εσύ προφανώς έβλεπες ως χρυσοφόρο πηγή τις γιαγιάδες που βλέπουν τον Αυτιά και τους υπαλλήλους των 500 ευρώ.
Και ξαφνικά τους έπιασε όλους πανικός. Να καταρρέουν τα χρηματιστήρια σε όλο τον κόσμο, να κλαίει η Μέρκελ, να οργίζεται ο Σαρκοζί και να βλέπεις όλο τον κόσμο να γυρνάει και να κοιτάει την Ελλάδα λες και είναι το κωλόπαιδο που πάει και βάζει δυναμιτάκια στην καρέκλα του καθηγητή.
Βλέπεις, φοβούνται ότι αν δεν πάρει εμπιστοσύνη και δεν συγκεντρώσει πλειοψηφία ο Γιώργος, που, με 152 βουλευτές και την αντίστροφη μέτρηση να συνεχίζεται, αλλά και το εκλογικό σώμα, τουλάχιστον σύμφωνα με τις φτιαχτές δημοσκοπήσεις των μέσων, να του έχει στρίψει την πλάτη,. είναι κάτι παραπάνω από βεβαιότητα, θα έρθει κανένας άλλος, ο οποίος δε θα κάνει ότι εξωφρενικό και εγγυημένα αναποτελεσματικό του υπαγορεύουν σαν καλό σκυλάκι.
Μην βιαστείτε να πιστέψετε ότι υπονοώ ότι σίγουρα θα διαφωνήσει ο επόμενος. Ο Σαμαράς πολλά λέει, αλλά θέλω πολύ να δω αν θα εξακολουθεί να τα λέει όταν και αν γίνει κυβέρνηση-κάτι που επίσης θέλω πολύ να δω, καθώς αν δεν πάρει αυτοδυναμία -που δε θα πάρει- είναι πολύ φαταούλας για να θελήσει να συνασπιστεί με το ΠΑΣΟΚ. Το δε ΚΚΕ θα διαφωνούσε αν (και αυτό το αν είναι πολύ μεγάλο) είχε ρόλο σε κάποια κυβέρνηση, αλλά καθώς διαφωνεί ακόμη και με τα άντερά του δε θα το πάρει και κανείς στα σοβαρά. Όσο για κάτι Τσίπρες, ΛΑΟΣ, Μπακογιάννη και άλλα τέτοια, θεωρώ ότι μόνο σε κωμωδία επιστημονικής φαντασίας θα μπορούσαμε να τα δούμε σε κάτι παραπάνω από "λέμε μαλακίες να περνάει η ώρα".
Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι να πιάσει ο Γιώργος τη Μέρκελ και το Σαρκοζί και να τους εξηγήσει ότι δεν είναι παρά ένα κόλπο για να φορτώσει την ευθύνη στον κόσμο και να μπορεί μετά να μας λέει "Τι με κοιτάτε εμένα, εσείς την ψηφίσατε τη συμφωνία, τώρα λουστείτε τα".
Πράγματι φέρουμε τεράστια ευθύνη. Επειδή τόσα χρόνια ψηφίζουμε αυτόν, τον μπαμπά του και τους ομοίους του.
Αλλά ας μη βιαζόμαστε. Κατ'αρχήν, ποιος μας λέει ότι αυτό το δημοψήφισμα θα γίνει ποτέ; Ποιος μας λέει ότι η κυβέρνηση θα βγάλει τη βδομάδα; Ποιος μας λέει ότι θα μαζέψει ο Γιώργος 151 βουλευτές για να τον ψηφίσουν;
Το κοντέρ ήδη έχει πιάσει 152 και έπεται συνέχεια. Ήδη η Αποστολάκη ανεξαρτητοποιήθηκε (νωρίς το θυμήθηκες, κοπελιά), και επιστολές διαμαρτυρίας έστειλαν στο Γιώργο η Βάσω-θα-το-έχω-βάρος-στη-συνείδησή-μου-αλλά-δεν-μπορώ-να-αναλάβω-την-ευθύνη-να-ρίξω-τη-χώρα-στη-χρεωκοπία-Παπανδρέου και η Εύα Καϊλή.
Σοβαρή προσωπικότης. Ως τι, γαμώτη μου, στέλνει η Εύα Καϊλή επιστολή στον πρωθυπουργό (ναι, ακόμη και αυτόν τον πρωθυπουργό) για να του πει τι πρέπει να κάνει; Ως τι έχει άποψη; Ή μάλλον, για να το θέσω σωστά, ως τι, γαμώτη μου, βρέθηκε η Εύα Καϊλή στη Βουλή;
Ξέρετε τι ήταν; Άλλο ένα κομματόσκυλο (ή partydog, αν είστε οπαδοί της αγγλικής) ήταν, που επειδή ήταν (και είναι, δε λέω, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο) καύλα, την εκμεταλλεύτηκε η ΠΑΣΠ του Α.Π.Θ. για να τσιμπάει μέλη από τις πολυπληθείς τάξεις των λιγουριών φοιτητών που έχουν να γαμήσουν δεκατέσσερις μήνες.
Και αυτό εδώ το βούρλο, που κάποτε παρουσίαζε ειδήσεις στο Μέγκα χωρίς να ξέρει καν να μιλήσει, το βάλαμε στη Βουλή. Κατά τα άλλα, όταν πάει να περάσει ένα ρημάδι νομοσχέδιο που πάει κάπως να βγάλει τις παρατάξεις από τα πανεπιστήμια, κάνουμε πορείες και καταλήψεις για να μην περάσει και χάσουν τα προνόμιά τους οι κοπρίτες.
Αφού τέτοιοι είμαστε, τέτοια μας αξίζουν. Επόμενη στάση-Next stop: Άγνωστον...
Αυτά. Εγώ πάω για κούρεμα. Τι ειρωνεία...