Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

CHANGE! (όχι αυτή του Obamia)

Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, οι πραγματικά χαζές ξανθιές είναι οι βαμμένες.
Επειδή κάποιος κάποτε αποφάσισε ότι οι ξανθιές αρέσουν στους άντρες, τρέχουν οι Ελληνίδες στα κομμωτήρια, προκειμένου οι κατίνες της γειτονιάς που ξημεροβραδιάζονται στον Χριστοδουλόπουλο και οι wannabe Τρύφωνες-Ένας είναι ο Τρύφωνας-Σαμαράδες που του μοιάζουν μόνο στην αρρενωπότητα  να τους βάψουν τις τρίχες κίτρινες.
Εμένα μου αρέσουν οι ξανθιές, όταν είναι φυσικές. Κι επειδή οι φυσικές ξανθιές στην Ελλάδα είναι έξι, αλλά και επειδή μ'αρέσουν καλύτερα οι μελαχρινές, θεωρώ το όλο κόνσεπτ της ξανθοποίησης μία άνευ λόγου γελοιότητα.
Και κυρίως γιατί μπορείς από μακριά να ξεχωρίσεις τη φυσική ξανθιά από την ιμιτασιόν. Αν δεν το ξέρετε, η φυσική ξανθιά είναι άσπρη το χειμώνα και κόκκινη το καλοκαίρι χάρη στην αποτυχημένη ηλιοθεραπεία στο Σούπερ Παραντάιζ. Η μούφα ξανθιά είναι μελαψή το χειμώνα και ακόμη μελαψότερη το καλοκαίρι. Επίσης, μπορείτε να ψάξετε για μαύρη ρίζα. Βοηθάει.
Αλλά τέλος πάντων, δεν είναι οι εγχώριες βαμμένες ξανθιές το θέμα μας (και) σήμερα.
Το θέμα μας σήμερα είναι η Μπιγιονσού. Η οποία με πούλησε άσχημα. Κατ'αρχήν γιατί το νέο της τραγούδι είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό έκτρωμα της σημερινής εποχής που η μουσική έχει πέσει θύμα επανειλημμένου βιασμού χωρίς προφυλακτικό, αλλά ούτε η κατάντια της μουσικής είναι (και) σήμερα το θέμα μας.
Το θέμα είναι ένα άλλο αίσχος που παρατήρησα στο νέο της βίντεο κλιπ. Αν το είδατε, ή αν προσέχατε την εισαγωγή της εγγραφής και δεν είχατε ανοιχτή από δίπλα τη Μενεγάκη ή το βραζιλιάνικο που παίζει στο Σταρ, μάλλον θα έχετε ήδη καταλάβει. Αν δεν ισχύει τίποτα από τα δύο, το αλεξίπτωτό σας είναι κάτω από τη θέση σας,γιατί το αεροπλάνο που λέγεται κοινή λογική πέφτει. Η Μπιγιονσού έβαψε την κόμη της ξανθή.
Αν υπήρχε θεός, θα έριχνε φωτιά να μας κάψει. Δηλαδή αν οι Ελληνίδες που είναι μελαψές και βάφονται ξανθιές είναι μία φορά γελοίες, η Μπιγιονσού που δεν ανήκει καν στη λευκή φυλή πόσες φορές είναι; Μη βιαστείτε να απαντήσετε, ξέρω ότι δεν ήταν και ποτέ ιδιαίτερα μαύρη, αλλά τι προσπαθεί τώρα, να το παίξει Σουηδέζα;
Μιλώντας για μαύρους που γίνονται άσπροι, νομίζω ότι θα μαντέψατε κιόλας πού το πάω. Ο Μιχαλάκης ντρεπόταν για τη μύτη του. Για αυτό πήγε και την έκοψε ολόκληρη. Και μετά, προκειμένου να αποδείξει ότι η προκατάληψη εναντίον των μαύρων ζει, έγινε άσπρος. Και μετά, η καριέρα του πήρε την κάτω βόλτα και για να μείνει στη δημοσιότητα κρεμούσε μωρά από τα παράθυρα και παρενοχλούσε αγοράκια. Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα φανταζόσουν, έτσι δεν είναι, Μικέ;
Πραγματικά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι προσπαθούν να προσποιηθούν κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι. Ίσως νομίζουν ότι θα γίνουν πιο όμορφοι, αλλά, όπως απέδειξε ο βασιλιάς της ποπ, τις περισσότερες φορές καταλήγουν το θέαμα που δείχνουν οι απελπισμένοι γονείς στα κωλόπαιδά τους για να φάνε όλο τους το φαγητό.
Τι κατοχικό σύνδρομο κι αυτό με το φαγητό! Αν το πεντάχρονο δεν καταναλώσει και τα δύο πιάτα νερόβραστες φακές, δε θα μεγαλώσει, θα μείνει για πάντα στο 1,20 ύψος. Το γεγονός ότι δύο πιάτα νερόβραστες φακές τρώνε δέκα παιδάκια στην Αφρική μία φορά το μήνα δε μας απασχολεί, αλλά ούτε και η πείνα στην Αφρική είναι το θέμα μας.
Άλλο ένα παράδειγμα είναι αυτό που συμβαίνει  με τα μεμέ. Για κάποιο λόγο, ο κόσμος θεωρεί ότι τα βυζιά που κοντεύουν να αποκτήσουν δικό τους βαρυτικό πεδίο είναι ωραία. Κι έτσι, οι κοπέλες κάνουν αιματηρές οικονομίες, προκειμένου να πάνε στο Φουστάνο (όχι Μάνθο) για  να τους μεγεθύνει το στήθος.
Είστε καθόλου σοβαρές; Ρωτάω κι εγώ κάτι πράγματα. Αν νομίζετε ότι με αυτό γίνεστε πιο όμορφες, δεν παίζει μία να είστε. Σας μιλάω σαν άντρας, και σας λέω ότι τα βυζιά που μοιάζουν σαν μπάλες του μπάσκετ είναι αντιαισθητικά, ειδικά όταν φαίνεται ότι είναι φτιαγμένο από μονωτικό υλικό.
Ε, συγνώμη, εγώ θέλω τις ξανθιές φυσικές, τις μελαχρινές μελαχρινές και τα βυζιά να είναι φτιαγμένα από κρέας! Σας χαλάει;
Κάποιους φαίνεται τους χαλάει. Πιθανώς τους ίδιους κάποιους που ξημερώνουν στα κλαμπ, βραδιάζουν στις καφετέριες, τρώνε τα λεφτά του μπαμπά και έχουν την Cosmopsolitan και το Poustatus σαν ευαγγέλια.
Και σας ρωτάω εγώ τώρα. Είστε τόσο ρηχοί άνθρωποι που πιστεύετε ότι δε θα βρεθεί κανείς που να σας θέλει με μαύρο μαλλί, φυσιολογικό στήθος και την αρχική μύτη του Μιχαλάκη; Ωραία εντύπωση έχετε για τον πληθυσμό, και, αν κρίνω από αυτό που βλέπω γύρω μου, δεν απέχει  και πολύ από την πραγματικότητα.
Επειδή βλέπω όμως και κάτι φεμινίστριες να ανηφορίζουν από τη Λαγκαδά κραδαίνοντας απειλητικά σουτιέν και αναπτήρες, ας δούμε και τι γελοιότητες κάνουν οι άντρες, προκειμένου να "αρέσουν". Φαίνεται λοιπόν ότι στις γυναίκες, αυτές τις ίδιες που βάφονται ξανθιές, αρέσουν οι γυμνασμένοι άντρες. Αυτό μάλλον ανάγεται σε κάποιο αρχέγονο ένστικτο, από τότε που η γη ήταν ακόμη υπό την ισχύ του νόμου της ζούγκλας, του τύπου "αυτός είναι δυνατός, θα με προστατέψει από τα άγρια θηρία", το οποίο, παρά τις προσπάθειες των στηθοδεσμοεμπρηστριών να μας πείσουν για το αντίθετο, μάλλον υπάρχει ακόμα.
Μέχρις εδώ όλα καλά. Έλα όμως που ο μέσος Έλληνας αρνείται πεισματικά να κόψει το γύρο, το σουβλάκι και τη μπίρα. Πώς, λοιπόν, θα κάνει τους κοιλιακούς sixpack χωρίς να σταματήσει να κατεβάζει sixpacks κάθε βράδυ; Η λύση για να γίνουν φέτες οι φέτες ζαμπόν είναι μία: Στεροειδή!
Επειδή έχω αρχίσει να βαριέμαι, όμως, με όλη αυτή τη συζήτηση περί ηλίθιων ανθρώπων, το σταματάω εδώ, γιατί με βλέπω να χαζεύω κι εγώ και να γίνομαι σαν αυτά που κοροϊδεύω. Ξέρετε, αυτό είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να σου συμβούν μετά από το να σε επισκεπτεί ο Μητσοτάκης, οπότε σας αφήνω και για αυτό το επεισόδιο.
Και να φανταστείτε, δε μίλησα καν για τις μεγεθύνσεις πέους...

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Η μυστική συνωμοσία που κρύβεται πίσω από τα donuts

Σήμερα, αγαπητοί μου αναγνώστες, θα μιλήσουμε για τα στραβά και τα ανάποδα που μπορεί κανείς να συναντήσει στο Ίντερνετ.
Είμαι σχεδόν απόλυτα σίγουρος ότι απογοητευτήκατε που δε θα λάβετε τελικά απάντηση στο φλέγον ερώτημα του τι συμβαίνει με τα donuts, αλλά νιώθω ελαφρώς αναρμόδιος για να καταπιαστώ με ένα τόσο σοβαρό θέμα και εξάλλου θα δείτε ότι αυτός ο τίτλος έχει κάποια σχέση με το θέμα.
Οι πιο εκνευριστικοί τύποι που μπορείτε λοιπόν να βρείτε μέσα στο Ίντερνετ είναι:

  • Αυτοί που βάζουν τίτλους άσχετους με το περιεχόμενο του post τους (τώρα καταλάβατε;)
    Έστω ότι μόλις κλέψατε τα πρώτα σας Kbps WiFi και ψάχνετε να βρείτε τσόντες σαν καλά παιδάκια. Βλέπετε λοιπόν πρώτη μόστρα στο Google να φιγουράρει μία ανάρτηση που γράφει "Η τσόντα της Μπεκατώρου εδώ!" και το πατάτε γιατί είστε ανώμαλοι. Πριν καλά καλά προλάβετε να αμολήσετε το θεριό, βρίσκεστε μπροστά σε μία μακροσκελή ανάλυση για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και σας ξεραίνεται με τη μία. Συνεχίζετε τέλος πάντων την αναζήτηση και τελικά βρίσκετε το σύνδεσμο για την τσόντα σε ένα ποστ που λέγεται "Κοιτάω τα άστρα και βλέπω την καρδιά σου".  Είναι δυνατόν; Αν βάζεις τίτλο που λέει για τσόντες, γράψε για τσόντες. Αν ο τίτλος σου λέει για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, γράψε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Κι αν βάζεις τίτλο "Κοιτάω τα άστρα και βλέπω την καρδιά σου", κλείσε το μπλογκ και ασχολήσου καλύτερα με το αγωνιστικό κέντημα.
  • Αυτοί που μπαίνουν κατά χιλιάδες σε ηλίθιες ομάδες του Facebook:
    "ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΠΑΟΚΤΖΗΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΑΥΡΟΥΣ!" Ναι, μπράβο. Να μαζευτείτε στην άκρη ενός γκρεμού, και μετά να πηδήξετε. "ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ;" Μόλις συμπληρώσει η ομάδα 50000 μέλη, θα έρθει ο Ερντογάν με τα γόνατα στην Αθήνα και θα παραδώσει το κλειδί της πόλης στον Παπανδρέου αφού πρώτα ζητήσει από τον Ελληνικό λαό συγνώμη εκ μέρους του Μωάμεθ Β' του Πορθητή. "Ki ego troo Kellogs Special K gia proino!" Μπράβο, χρυσό μου, θα φτιάξεις και καλή σιλουέτα. "Ο πρώην μου δεν με ικανοποιούσε". Αν δεν ήσουν τόσο ηλίθια, ίσως θα είχε κίνητρο να σε ικανοποιήσει.  "Tzoulia-proxwra-na xysei olh h xwra!" Το μόνο που έχυσα εγώ βλέποντας τη Τζούλια ήταν ένα ποτήρι νερό που κρατούσα, κι αυτό από την τρομάρα. Άρα, για όσο θα είμαι σε αυτή τη χώρα, το αίτημά σας δε θα πραγματοποιηθεί. Φάτε σκατά.
  • Αυτοί που κάνουν κατ' εξακολούθησιν αρνητικά-υβριστικά σχόλια σε blogs:
    Είναι ας πούμε ο blogger Mitsos-SYRIZA και ο σχολιαστής Giannis-Xrysh-Aygh. Γράφει ο Μήτσος για τις δηλώσεις του Τσίπρα ή όποιου έχουν πρόεδρο αυτή την εβδομάδα, και μπαίνει κι ο Γιάννης και του γράφει από κάτω: "Είσαι ηλίθιος και ανθέλληνας και δεν ξέρεις τι σου γίνεται!". Την επόμενη μέρα γράφει ο Μήτσος για το κακό μνημόνιο, σχολιάζει και ο Γιάννης: "Τώρα μου λες για το μνημόνιο, αλλά τους φιλαράκους σου τους Αλβανούς να μην τους απελάσουμε. Καραγκιόζη!" Την τρίτη μέρα γράφει για τον ΠΑΟΚ ο Μήτσος. Και βλέπεις από κάτω και τον Γιάννη: "ΠΑΟΚ, ε; Βούλγαρος! Εμ τι, σωστός Έλληνας θα ήσουν, καριολάκο;" Και μετά γράφει ο Μήτσος ξανά για τον Τσίπρα ή όποιον έχουν πρόεδρο αυτή την εβδομάδα, και του απαντάει ο Γιάννης "Είσαι ρε πολύ ξεφτίλας και μαλάκας. Απορώ γιατί σε διαβάζω". Την ίδια απορία έχουμε κι εμείς, καθώς, αν δεν το ξέρεις, στο πάνω δεξιά μέρος της οθόνης είναι ένα κόκκινο κουμπάκι με ένα Χ πάνω. Πάτα το και θα δεις.
  • Οι Mikeius-wannabe:
    Ο τύπος αυτός έχει αυτό εδώ το μπλόγκ, το οποίο είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα της Ελλάδας γιατί ο τύπος διαλέγει πιασάρικα θέματα και τα διανθίζει με πάρα πολλά μπινελίκια. Η τέλεια συνταγή για να αποκτήσει μαζικό κοινό στην κατηγορία από 10 μέχρι όσο θα σου πάρει για να σου φύγουν τα καυλόσπυρα, η οποία ως γνωστόν ψοφάει για κάτι τέτοια. Μέχρι εδώ καλά. Και μετά κάποιοι μπαγλαμάδες που αποτελούν δυσφήμιση στο γνωστό μπουζουκοειδές όργανο σκέφτηκαν με τα πέντε εγκεφαλικά κύτταρά τους "ρε συ, ο τύπος έχη ψομί! (ναι, ανορθόγραφα σκέφτονται αυτοί) Αν τον αντηγράψουμε, δε θα πρωλαβένουμε να απαντάμαι στα σχόληα!" Guess what, suckers: Δεν είναι αστείο! Ήταν λίγο αστείο όταν το έκανε αυτός, και καθόλου αστείο όταν το έκανε ένας μπαμπουίνος που ένας άλλος μπαμπουίνος του πούλησε ένα κομπιούτερ.
  • Αυτοί που κάνουν like στα posts τους:
    Σκέψου λίγο. Το ξέρω, δύσκολο, αλλά θα σε βοηθήσει πολύ. Πώς είναι δυνατόν να γράψεις κάτι που να μη σου αρέσει; Βάζεις ας πούμε ένα τραγούδι του Justin Bieber. Πόσοι από τους αναγνώστες σου θα σκεφτούν "Ψέματα μας λέει, δεν της αρέσει ο Justin Bieber, το κάνει για να μας ξεγελάσει", οπότε πρέπει να βάλεις και like για να επιβεβαιώσεις ότι όντως σου αρέσει το τραγούδι του Justin Bieber? Εξάλλου, στο συγκεκριμένο παράδειγμα δε σε συμφέρει να πεις στα ψέματα ότι σου αρέσει ο Justin Bieber. Λογικό δεν είναι;
  • Αυτοί που τριγυρνάνε στα βίντεο του Youtube και σπαμάρουν:
    Από θεούσες που μπαίνουν στο Killing in the Name και το Number of the Beast και λένε συνέχεια ότι ο Θεός θα κάψει τους αλαζόνες που ακούνε αυτή τη σατανική μουσική, ανάμεσα στον Εσπερινό και την Αγρυπνία στην Παναγιά τη Σουβλακοψήστρια, μέχρι τους ηλίθιους που γυρνάνε στα ποπ βίντεο κλιπ και αναρτούν το κλασικό εικονογραφημένο:
    You say Lady Gaga, I say Led Zeppelin. 
    You say Hannah Montana, I say Nirvana. 
    You say Owl City, I say Iron Maiden. 
    You say Jonas Brothers, I say Van Halen. 
    You say Justin Bieber, I say Guns N' Roses. 
    You say Taylor Swift, I say Aerosmith. 
    95% of teens these days listen to the same crappy pop over and over again. If you're one of the 5% who still listens to real music, thumb this up, then copy and paste it into your notes. Don't let the spirit of Rock N' Roll die!
    Εν τω μεταξύ, οι Led Zeppelin και οι Iron Maiden δεν έχουν καμία σχέση με το rock'n'roll, το οποίο είναι το είδος που τραγουδούσε ο Elvis, αλλά τι μας νοιάζει! Στόχος μας είναι να λυτρώσουμε τα παιδιά από τη Lady Gaga και τη Hanna Montana!
  • Αυτοί που νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα και τα πάντα τους εκνευρίζουν και συνέχεια γράφουν για πράγματα που τους εκνευρίζουν με απαξιωτικό ύφος και...χμ, πάμε στην επόμενη παράγραφο.
  • Τα τσουλάκια που ανεβάζουν δήθεν σέξι φωτογραφίες:
    Και μετά θεωρούν ότι ο μέσος λιγούρης που τις έκανε add μόνο και μόνο επειδή ποζάρουν σε κοινή θέα με το βυζί έξω τις θέλει για τη λαμπρή τους προσωπικότητα και φυσικά δεν έχει κανένα δικαίωμα να σου την πέσει, αγάπη μου! Είναι δυνατόν, του έδωσες εσύ ποτέ τέτοιο δικαίωμα; Εσύ είσαι καλό κορίτσι! Οπότε, αν στην πέσει, εσύ θα τον διαγράψεις, θα του πατήσεις κι έναν αποκλεισμό να μην μπορεί να σε πλησιάσει και μετά θα κάνεις μία τρίωρη φιλοσοφική συζήτηση με τις φίλες σου για την ύπαρξη του μαλακομαγνήτη.
Νομίζω ότι η δουλειά μου έχει τελειώσει εδώ. Αν πιστεύετε ότι κάτι ξέχασα, μπορείτε ελεύθερα να μου το στείλετε σε σχόλιο το οποίο, αν είστε τυχεροί, μπορεί και να διαβάσω αν δεν βρω τίποτα καλύτερο να κάνω.

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας, Νίκο Τσιαμτσίκα;

Ήμουν τις προάλλες στο λεωφορείο και έκανα μία βόλτα από τους χιτοσταθμούς της πόλης στο ραδιόφωνο, αφενός σε μία απέλπιδα προσπάθεια να μην ακούω το βουητό του κινητήρα καθώς προσπαθούσε να κουβαλήσει 350 άτομα κατά μήκος της Βασιλίσσης Όλγας, και αφετέρου για να πάρω την εβδομαδιαία δόση μαζοχισμού μου.
Σε κάποια φάση, λοιπόν, πέφτει στον Deejay ένα διαφημιστικό που είχε διάφορους διάσημους και απλούς καθημερινούς μαλάκες να λένε ότι τους αρέσει ο σταθμός. Και κάπου ανάμεσα στο "Hi, I'm Beyonce" και στο "Whassup, guys, dis is Justin Bieber" (μου το παίζει και μάγκας το μικρομέγαλο) βγαίνει μία που πραγματικά μου ανέβασε το αίμα στο κεφάλι.
Τι λέει λοιπόν ευθαρσώς στο μικρόφωνο του Deejay αυτή η αχαρακτήριστη; Ούτε λίγο ούτε πολύ, με αυτά ακριβώς τα λόγια, μας λέει "Μου αρέσει πάρα πολύ, έχω μάθει και το γιο μου που είναι 4 χρονών και ακούει!"
Ω, θεοί του Ολύμπου! Σε τι δυσθεώρητα ύψη έχει φτάσει η βλακεία του κόσμου! Βάζει στο τετράχρονο να ακούει Lady Gaga και David Guetta! Κάτι τέτοιες μανάδες, όταν γίνω πρωθυπουργός, θα τους παίρνει το παιδί η Πρόνοια.
Μωρή αναίσχυντη μαλάκω, που μου βγαίνεις και λες δημόσια ότι βάζεις στο παιδί σου να ακούει το βόθρο της μουσικής, το μίασμα του κάθε παραγωγού που θέλει να βγάλει λεφτά απευθυνόμενος στα πουτανάκια και στους γαμιάδες της γειτονιάς που είναι το 99% των σημερινών νέων, τη ζημιά που θα κάνεις στο δύσμοιρο πλάσμα που είχε την ατυχία να βγει ανάμεσα από τα πόδια σου δεν την σκέφτηκες;
Δηλαδή πού πάμε; Εγώ, όταν ήμουν τεσσάρων χρονών, τα ακούσματά μου έφταναν μέχρι το "Μη με ξυπνάς απ'τις έξι" και το "Βγαίνει η βαρκούλα του ψαρά". Το πιο ενήλικο άσμα που είχα ακούσει στα τέσσερα χρόνια της ζωής μου ήταν όταν έβαζε ραδιόφωνο ο πατέρας μου, που ακούει έντεχνο. Και σήμερα, μία και κάτι δεκαετία αργότερα, ο κόσμος αφήνει ξέμπαρκα τα παιδιά του να ακούνε την κάθε ξεκωλιάρα που έκανε καριέρα με την τρύπα της!
Όχι δηλαδή ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα αν ακούνε την μουσική που απευθύνεται στα παιδιά. Δηλαδή ακούς το Gummy Bear, τη Μπεμπέ Λιλή και το Μάικ το Φασολάκη και πραγματικά νιώθεις το IQ σου να πέφτει δύο μονάδες ανά δευτερόλεπτο. Ή τουλάχιστον εγώ, γιατί πολύς κόσμος πλέον δεν έχει εξαρχής IQ για να του πέσει.
Δεν είναι όμως μόνο η μουσική το πρόβλημα. Η πανούκλα έχει εξαπλωθεί και στην τηλεόραση. Τις μακρινές εποχές που ήμουν εγώ μικρό παιδάκι, τα παιδικά ήταν τα Στρουμφάκια, ο Μπαγκς Μπάνι, άντε και τα Πόκεμον, τα οποία ελάχιστα παρακολούθησα και το μόνο που θυμάμαι είναι ο Πίκατσου και εκείνο το βλαμμένο ο φίλος του Ας ο οποίος έπεφτε ξερός με τις νοσοκόμες τριακόσιες πενήντα φορές ανά επεισόδιο.
Τώρα αντί για τα Στρουμφάκια έχουμε τον απελπιστικά ηλίθιο Μπομπ Σφουγγαράκη και τη Ντόρα τη Μικρή εξερευνήτρια με την καθυστερημένη παρέα της, αντί για τα Πόκεμον έχουμε το Ben 10 και ένα σωρό άλλες αηδίες με τέρατα, και αντί για παιδικά έχουμε το χάος!
Εντάξει, ρε παιδιά, δεν έχω πρόβλημα με το να βλέπουν τα παιδιά λίγη βία στην τηλεόραση, γιατί αλλιώς θα μεγαλώσουν και θα νομίζουν ότι ζουν σε μία κοινωνία αγγελικά πλασμένη, όπου η μόνη απειλή θα είναι ο Κλέφτης, και ο Κλέφτης θα είναι τόσο μαλθακός που το μόνο που χρειάζεται για να τον αποτρέψει από την εγκληματική του δράση θα είναι ένα μάτσο πεντάχρονα που θα του φωνάζουν "Μην κλέβεις, Κλέφτη"!
Αλλά αυτό πια, παραπάει! Δηλαδή έχω την εντύπωση ότι το μόνο κριτήριο που έχουν τα κανάλια για το αν θα δείξουν ένα πρόγραμμα ως παιδικό είναι το να χρησιμοποιεί την τεχνολογία των κινουμένων σχεδίων. Με αυτή τη λογική, έχω κι εγώ να προτείνω στα κανάλια ένα παιδικό που θα αρέσει πάρα πολύ στα παιδιά. South Park λέγεται.
Μ' αρέσει όμως πάρα πολύ που αυτοί οι ίδιοι γονείς που αφήνουν τα παιδιά τους εκτεθειμένα στα εκτρώματα της τηλεόρασης, είναι αυτοί που τους βλέπεις στις παιδικές χαρές να φωνάζουν στα παιδιά τους "Γιωργάκη, μην παίζεις εκεί, θα γεμίσεις λάσπες!" ή "Ελενίτσα, πρόσεχε, θα πέσεις και θα χτυπήσεις!" Αν δε γεμίσει λάσπες τώρα ο Γιωργάκης κι αν δε χτυπήσει τώρα η Ελενίτσα, πότε θα το κάνουν; Ο Γιώργος και η Ελένη που είναι είκοσι πέντε χρονών και πρέπει να πάρουν τρίτο μεταπτυχιακό σε κάποιο αντικειμενικά άχρηστο για την κοινωνία θέμα ώστε να διπλασιάσουν τις πιθανότητές τους να καταλήξουν να σερβίρουν καφέδες στον κάθε αργόσχολο δεν νομίζω να έχουν αρκετές ευκαιρίες να παίξουν με τις λάσπες.
Άλλωστε, και που θα τις βρουν τις λάσπες; Οι αλάνες έγιναν πάρκινγκ, οι αυλές δόθηκαν αντιπαροχή και οι παιδικές χαρές, το τελευταίο προπύργιο της άμμου και της λάσπης, καλύφθηκαν με πλακάκια.
"Μα, αν παίζει στην άμμο, θα αρπάξει καμία αρρώστια". Ας αρπάξει! Εκεί είναι το πρόβλημά σου, γαμώ την επιστήμη μου; Μετά από τόσα δισεκατομμύρια που δίνονται στη φαρμακευτική έρευνα, το πρόβλημα που έχεις είναι να μην κολλήσει ο Γιωργάκης κρυολόγημα; Είμαι δεκαέξι χρονών, ούτε θυμάμαι από πότε έχω να παίξω στην άμμο, και τρεις ή τέσσερις φορές το χρόνο κολλάω κρυολόγημα! Εδώ μου βρήκες να είσαι υπερπροστατευτικός γονιός, αλλά τα σκατά που σερβίρει η τηλεόραση του τα ταΐζεις μια χαρά!
Και για να μην λερωθεί ο Γιωργάκης από την άμμο και μολυνθεί, το κλείνεις στο δωμάτιο, του βάζεις και κομπιούτερ, Playstation και Xbox και είσαι μία χαρά! Σου λέει, από το να παίζει πραγματικό ποδόσφαιρο, να πέσει, να χτυπήσει και να χρειάζεται να το φροντίσω, ας το μπροστά στην οθόνη, να παίζει εικονικό ποδόσφαιρο, να είναι μία χαρά, να πάω κι εγώ στην καφετέρια να ασχοληθώ και με το τι έκανε η ΠΑΟΚάρα και η Νίτσα, η απέναντι του μανάβη από τον οποίο ψωνίζει η τρίτη ξαδέρφη της κουνιάδας της υπαλλήλου του σούπερ μάρκετ στον πάγκο με το ζαμπόν.
Ε, λοιπόν, μάντεψε ξανά: ΔΕΝ είναι μία χαρά το παιδί σου μπροστά στην οθόνη! Τα παιδιά θέλουν να τρέξουν, να πηδήξουν, να σκαρφαλώσουν! Ειδικά σήμερα, που η αδηφάγα κοινωνία που ζούμε θέλει τους μελλοντικούς ανέργους της να μαθαίνουν κι αγγλικά από την πρώτη δημοτικού, ηλικία στην οποία με το ζόρι ξέρουν τα ελληνικά, το να τα βάζεις να κάθονται μπροστά στην οθόνη ΔΕΝ είναι λύση για να εκτονωθούν! Στην ουσία, είναι μία μπέιμπι-σίτερ την οποία πληρώνεις μόνο 300 ευρώ.
Κι αναρωτιούνται, μετά, πώς είναι έτσι οι σημερινοί έφηβοι, που κάθονται όλη μέρα μπροστά στην οθόνη, αντικοινωνικοί κι έτσι. Πώς περιμένεις να είναι; Αν από παιδιά τα εκπαιδεύσεις στην οθόνη, μετά ως έφηβοι δεν πρόκειται να σηκωθούν για να πάνε να παίξουν μπάσκετ.
Και να κοινωνικοποιηθούν πότε; Στα δέκα λεπτά του διαλείμματος, όταν παίζουν εικονικό ποδόσφαιρο στο Playstation, ή ως έφηβοι, που πρέπει να μάθουν εφτά ξένες γλώσσες και να κάνουν φροντιστήριο σε είκοσι μαθήματα προκειμένου να περάσουν στο πανεπιστήμιο όπου ουσιαστικά θα είναι μόνο για να μη θεωρούνται άνεργοι;
Κι αναρωτιούνται, μετά, γιατί τα σημερινά παιδιά είναι τόσο κακομαθημένα. Βλέπεις εσύ να έχουν καμία ανατροφή της προκοπής; Την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιο μαλακισμένο στο μετρό να κλαίει και να οδύρεται επειδή ο μπαμπάς του δεν του αγόρασε τη Μπάρμπι που είχε δει στη διαφήμιση αλλά μία άλλη, θα ξέρετε.
Και τι κάνει η μάνα του κακομαθημένου για να το συμμαζέψει; Το δέρνει; Του κόβει την τηλεόραση, τα γλυκά, το Playstation και το χαρτζιλίκι; Του υψώνει τον τόνο της φωνής έστω μία οκτάβα; Όχι δα! Αυτές είναι μέθοδοι για αγρίους!
Το βάζεις στη γωνία για πέντε λεπτά, του λες να ζητήσει συγνώμη και να υποσχεθεί να μην το ξανακάνει και καθάρισες! Δεν είδες πώς το έκανε και η άλλη στην τηλεόραση;
Μάιστα. Πρώτον, αν εμπιστεύεσαι στο να αναθρέψεις το παιδί σου μία τηλεοπτική εκπομπή που έχει παρόμοιο κόνσεπτ με το Pimp my Ride, αλλά αντί για σαράβαλα έχει κακομαθημένα παιδιά, τότε πραγματικά αξίζεις να σου πάρει το παιδί η Πρόνοια.
Δεύτερον, πιστεύεις ότι ένα παιδί που κάνει κάτι κακό θα συνειδητοποιήσει ότι αυτό που κάνει είναι κακό με το να περάσει πέντε λεπτά κοιτώντας έναν τοίχο; Σοβαρά; Τα παιδιά δεν έχουν ανεπτυγμένη τη συνείδηση που έχεις εσύ (αν έχεις). Οπότε θα συνεχίσουν να δέρνουν, να δαγκώνουν και να κατουράνε όποιον κάνει το λάθος να μπει στο σπίτι σας, εκτός κι αν συσχετίσουν στο μυαλό τους ότι αυτή η πράξη θα έχει δυσάρεστες συνέπειες. Εσύ, πάλι, αν ξαφνικά δείρεις, δαγκώσεις και κατουρήσεις κάποιον, εκτός κι αν είσαι ηλίθιος, θα καταλάβεις ότι είναι κακό πράγμα και δεν θα το ξανακάνεις. Αυτή είναι και η διαφορά.
Αλλά βέβαια, τι λέω; Ποιος είμαι εγώ για να αμφισβητήσω τους σπουδαίους επιστήμονες της παιδοψυχολογίας που έχουν βρει ότι για να αναθρέψουν ένα παιδί σωστά οι γονείς του πρέπει να του κάνουν όλα τα χατίρια και να μην το αγγίζουν παρά μόνο για να το χαϊδέψουν;
Οι μέσοι γονείς, πάντως, δεν τους αμφισβητούν. Γι' αυτό έχει γεμίσει η κοινωνία μαμμόθρεφτους φλώρους, που αν φάνε μισή σφαλιάρα θα κάνουν μήνυση για ψυχική οδύνη, δεν ξέρουν τι πάει να πει συνέπεια των πράξεών τους και νομίζουν ότι θα έχουν μία ζωή το μπαμπά και τη μαμά να καθαρίζει για πάρτη τους.
Αχ, τα πα και ξεθύμανα...
Σημείωση: Αν με τις τελευταίες παραγράφους έχετε την εντύπωση ότι σας παροτρύνω να χτυπάτε τα παιδιά σας με μαστίγια κάθε φορά που κάνουν κάτι λάθος ή απλά δεν έχετε τι να κάνετε, τότε δώστε τα παιδιά σας στο κοντινότερο ορφανοτροφείο και πηγαίνετε ολοταχώς για στείρωση.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Η πραγματική μάστιγα του αιώνα: Τα Greeklish

Νιώθω ότι επαναλαμβάνομαι πιο πολύ από το Κωνσταντίνου και Ελένης όταν μιλάω για τα greeklish και αυτούς που τα χρησιμοποιούν, αλλά σήμερα ήρθε η ώρα να σας δείξω τα χαμένα επεισόδια που όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν, αλλά ο ΑΝΤ1 δεν τα δείχνει ποτέ. Αλλά πριν αρχίσουμε, θα το θεωρήσω σωστό να βάλω μία προειδοποίηση.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: (τι πρωτότυπος τίτλος για προειδοποίηση, ε;) Το παρόν άρθρο περιλαμβάνει υπερβολικές ποσότητες greeklish για το μέσο ανθρώπινο μυαλό (δηλαδή περιλαμβάνει πάνω από μία λέξη). Σε περίπτωση μόνιμων εγκεφαλικών βλαβών εγώ δε φέρω καμία ευθύνη.
Greeklish: The Beginning. Όλα ξεκίνησαν τη μακρινή δεκαετία του 90, όταν σου δίναν ένα Commodore 64 κι έλεγες κι ευχαριστώ. Τότε, βλέπετε, ο Μπιλούκος Πόρτας δεν είχε ακόμα βρει τον τρόπο να κωδικοποιήσει την γλώσσα της χώρας του φωτός (αν δεν το θυμάστε, είναι η Ελλάδα), οπότε τα κομπιούτερ δεν είχαν ελληνικό πληκτρολόγιο. Και τι να κάνουν οι Έλληνες κομπιουτεράδες που ήθελαν να συνομιλήσουν στο IRC?
Δεν είχαν άλλη επιλογή από το να γράφουν με λατινικούς χαρακτήρες. Τώρα, όμως, η επιστήμη των υπολογιστών έχει καταφέρει  να δημιουργήσει παιχνίδια με γραφικά τόσο αληθοφανή που χρειάζονται 1 G RAM στην καθισιά τους (εγώ έχω 768 Μ, που , να φανταστείτε, το 2007 κιόλας ήταν υπεραρκετή), πόσο μάλλον να κωδικοποιήσει το ελληνικό αλφάβητο μέσα στον ASCII.
Επομένως, το να γράφεις με greeklish εν έτει 2011 είναι σαν να έχεις ένα αυτοκίνητο με χαλασμένο κιβώτιο που έχει μόνο πέμπτη, και αφού το φτιάξεις να συνεχίσεις να πηγαίνεις μόνο με πέμπτη. Είναι ηλίθιο, είναι πεταμένα λεφτά αυτά που δόθηκαν για να επιδιορθωθεί το πρόβλημα και κάνει και τη χρήση του μηχανήματος και τη ζωή των άλλων δύσκολη. Γιατί να το κάνεις;
Η βαρεμάρα δεν αποτελεί λόγο. Δυστυχώς και ευτυχώς, η αλλαγή γλώσσας στο πληκτρολόγιο δεν είναι από τις διαδικασίες που χρειάζονται να πληκτρολογείς πενήντα σελίδες ακαταλαβίστικο κώδικα. Εκπληρώνεται μόνο με δύο κουμπάκια. Αριστερά από το spacebar (το μεγάλο στη μέση), θα βρεις ένα κουμπάκι που γράφει Alt. Δύο αριστερά και ένα πάνω, θα βρεις ένα κουμπάκι που γράφει Shift. Αν τα πατήσεις και τα δύο μαζί, μπίνγκο! Γράφεις ελληνικά! Αν τώρα δεν είσαι ικανός ούτε δύο κουμπιά μαζί να πατήσεις, τότε μάλλον δε θα έπρεπε καν να χρησιμοποιείς υπολογιστή.
Από την άλλη, η πλειοψηφία χρησιμοποιεί greeklish για να καλύψει την άθλια ορθογραφία της. Βλαίπεται, ιπάρχη κώσμως που μπαιρδέβετε με τα τροία υ, τα δήο ω κε τα δήω αι. Να κάτσεις να διαβάσεις και να τα μάθεις! Οι καταλήξεις των γαμημένων ρημάτων σε -ετε ή -εται είναι κάτι που μαθαίνουμε μέχρι την τρίτη δημοτικού, δεν μπορεί να μην καταλαβαίνεις κάτι που απευθύνεται σε οκτάχρονα!
Και να χρησιμοποιούσαν απλώς greeklish, πάει στο διάολο. Το θέμα, όμως, είναι το εξής. Υπάρχει μία επίσημη μέθοδος με την οποία οι ελληνικοί χαρακτήρες μετατρέπονται σε λατινικούς, για επίσημους σκοπούς, γιατί ως γνωστόν οι άλλοι είναι αγράμματοι και ανθέλληνες και αντίχριστοι και δεν μπορούν να καταλάβουν τα ελληνικά γράμματα αλλά κάποτε η ελληνική ήταν διεθνής γλώσσα και πότε θα πάρουμε την Πόλη μπλα μπλα μπλα.
Όμως, τα οργισμένα νιάτα του Facebook είναι της νοοτροπίας Fuck the System και καθένας χρησιμοποιεί τη δική του βερσιόν. Ας πούμε για παράδειγμα ότι ακολουθεί συζήτηση για το χθεσινοβραδινό ημιτελικό της Eurovision.
Alekos Vre De Gamiesai: Thn exei h 4yxh moy th fwtia, toys foboys oloys kaiei monadika...
Elenitsa Rouvitsa: Eprepe n steilo0m to Saki...
Katia S'agapw poly: Ai mwri, o Loukas ine koykli!
Ntina Ki opioc ante3ei: Nai, nai, ti koykloc pou einai! 8a ckicei cigoura cton teliko!
Petros 8yra 4: AINTA ELLADARAAAAAAAAAAAAA!:):):):):):)
Sophaki Latreuei Justin: Einai sxedon to idio ko0klos me to Justino0ko!!!!!!!<3
Vaggelis Laos-XA: Sas arese, tourkosporoi? Fate thn ellhnikh poutsa mas twra, emeis teliko ki eseis kanape! Gamw ton Erdogan!
Αν καταφέρατε να αποκρυπτογραφήσετε τι γράφουν όλοι αυτοί, ο επόμενος άθλος σας θα είναι να αποκρυπτογραφήσετε το γιατί πέρασε ο Λούκας στον τελικό.
Ειδικά οι εθνικιστές που γράφουν με greeklish είναι η πιο ηλίθια φάρα. Αν σου αρέσει τόσο πολύ ρε ηλίθιε άνθρωπε η χώρα μας και η γλώσσα της, γιατί την κατακρεουργείς γράφοντάς την με λατινικούς χαρακτήρες; Μήπως γιατί, τόσο ηλίθιος που είσαι, αν την έγραφες στα ελληνικά θα την κατακρεουργούσες χειρότερα;
Το φαινόμενο έχει αρχίσει να παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις. Αντί να προσπαθήσουν τα μέσα να διατηρήσουν τα ελληνικά, σε μία έστω προσχηματική προσπάθεια να περιοριστεί αυτή η αηδία, τα greeklish εισχωρούν στα μέσα, με πρώτη διδάξασα τη διαφημιστική καμπάνια του CU, που πραγματικά με αηδίασε, καθώς τα πάντα ήταν σε greeklish εκτός από τα ψιλά γράμματα τα οποία ούτως ή άλλως ποτέ δε διάβαζε κανείς.
Δηλαδή αντί να γράφουμε σωστά τη γλώσσα μας, λέμε σε ένα μάτσο ηλίθια δεκαπεντάχρονα ότι έχουν δίκιο που την κατακρεουργούν με το τερατούργημα που λέγεται greeklish.
Πού πάμε, ρε;
(Σημείωση: Αν αυτά που έγραψα περί γλώσσας μας και τέτοια σας ακούγονται εθνικιστικά, όπως θα έλεγε και ο Wayne Rooney πριν κανένα μήνα, Fuck off! What? Fuck off!)