Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Η δουλειά και πώς να την κρατήσετε

Βρισκόμαστε στο έτος 2011. Είσαι στους ελάχιστους τυχερούς που έχουν ακόμη δουλειά. Και ξαφνικά νιώθεις την καρέκλα σου να τρίζει. Αφού βεβαιωθείς ότι δεν έκλασες και ο επιπλοποιός της γειτονιάς βεβαιώσει ότι η καρέκλα δεν έχει τίποτα, αντιλαμβάνεσαι ότι η ώρα των απολύσεων πλησιάζει. Κρύος ιδρώτας σε λούζει, τα πόδια σου τρέμουν, η καρδιά σου πάει από 0-100 σε τρία δευτερόλεπτα και γενικά αισθάνεσαι σαν τον λούζερ του σχολείου που πάει να την πέσει στην πιο καυτή γκόμενα που είδε η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Θεσσαλονίκης τα τελευταία 25 χρόνια.
Ερώτηση για τις 50000 ευρώ: Τι κάνεις;
α)Δεν κάνεις τίποτα εκτός από το να πανηγυρίζεις που αύριο δε θα έχεις να ξυπνήσεις στις επτά (if you know what I mean)
β) Μπαίνεις στο Γόογλε και αρχίζεις να ψάχνεις για άλλη δουλειά-οτιδήποτε δίνει λεφτά, από πιάτσα στη Συγγρού μέχρι καθαριστής σκατών σκύλων από πεζοδρόμια.
γ)Προσπαθείς με νύχια και με δόντια να μείνεις στη δουλειά.
Στις πρώτες δύο περιπτώσεις δεν έχουμε να πούμε και πολλά, προφανώς. Αν επιλέξατε το γ), πρώτον, σας την έσκασα, δεν πρόκειται να πάρετε μισόευρω τσακιστό από εμένα, και δεύτερον, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση όσο θα φαντάζεστε. Για αυτό είμαι κι εγώ εδώ, πρόθυμος να σας αναλάβω για εντατικό φροντιστήριο.

  • Σχέδιο πρώτο: Η αύξηση της παραγωγικότητας σε συνδυασμό με την μείωση του άσκοπου χασομερήματος αναμένεται να επιφέρει την προσδοκώμενη παραμονή.
    Ή, με μία λέξη, ΔΟΥΛΕΨΤΕ! Ναι, εντάξει, καταλαβαίνω ότι ξύνω πληγές, κατανοώ απόλυτα ότι μέχρι στιγμής η ιδέα που είχατε για την εργασία ήταν η παλινδρομική κίνηση του χεριού σας επί κρεάτινου κατακόρυφου άξονα, αλλά για κάποιον λόγο που ακόμη δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει ο Λιακόπουλος, οι εργοδότες προτιμούν τους υπάλληλους που πραγματικά εργάζονται. Μην ανησυχείτε, όμως, αν δεν θέλετε υπάρχουν κι άλλοι τρόποι.
  • Σχέδιο δεύτερο: Κοπάνες τέλος
    Ακόμη κι αν δεν θέλετε να φανείτε χρήσιμος στην κοινωνία, είναι γεγονός ότι το αφεντικό θα εκτιμήσει περισσότερο έναν τεμπέλη στο γραφείο από έναν τεμπέλη στην τοπική καφετέρια. Μην ξεχνάτε, επίσης, ότι ζούμε στην εποχή του Facebook. Το αφεντικό δε θα εκτιμήσει ιδιαίτερα το γεγονός ότι ανεβάσατε εβδομήντα φωτογραφίες από την ταβέρνα όπου τα σπάγατε με τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις την ημέρα που υποτίθεται ότι είχατε τριακόσια πυρετό και βήχα που μπορεί να σκοτώσει ακόμη και τον Τσακ Νόρις.
  • Σχέδιο τρίτο (αλλά όχι μακρύτερο): Αρτέμης Μάτσας
    Γίνετε το αυτί και το μάτι του αφεντικού στην εταιρεία. Καταγγείλτε αυτήν που βάφει τα νύχια της ενώ θα έπρεπε να περνάει τιμολόγια, αυτόν που κάνει διάλειμμα για τσιγάρο κάθε δύο νανοδευτερόλεπτα και αυτόν που έχει τιγκάρει όλους τους server της εταιρείας με γκέι πορνό. Βέβαια, αν ακολουθήσετε αυτή την τεχνική αναλαμβάνετε πλήρως το ρίσκο να φάτε άφθονο ξύλο από τους συναδέλφους σας. Εγώ δε φταίω.
  • Σχέδιο τέταρτο: I made him an offer he couldn't refuse
    Εκβιάστε το αφεντικό σας. Πείτε ότι ξέρετε όλες τις βρώμικες ιστορίες για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του, και ότι αν κάνει οτιδήποτε που δε σας αρέσει θα τις βγάλετε προς τα έξω σε ταχύτητα Τατιάνας. Βέβαια καλό θα είναι να τις ξέρετε στα αλήθεια. Κανείς δε θέλει κάποιον να υπαινίσσεται ότι τα βράδια βάζει μίνι φούστες και κάνει σόου στο Βαρδάρη, ειδικά όταν αυτόν τον κάποιον τον πληρώνει εφτακόσια ευρώ το μήνα.
  • Σχέδιο πέμπτο: Psycho Αμερικανάκι σε γυμνάσιο
    Προμηθευτείτε ένα Καλάσνικοφ (σε όλα τα καλά κρησφύγετα τρομοκρατών της γειτονιάς σας), μπουκάρετε στο γραφείο και απειλήστε ότι θα αρχίσετε να θερίζετε αν δεν υποσχεθεί ότι δε θα σας απολύσει. Αν δεν το υποσχεθεί, τότε μπορείτε πολύ απλά να κάνετε ό,τι ακριβώς και τα Αμερικανάκια και να γλιτώσετε και από τους νέους φόρους που θα βάλει η Τρόικα.
  • Σχέδιο έκτο: Η κόρη του προέδρου
    Τι να την κάνω, θα μου πεις. Να την αποκαταστήσεις! Τώρα, βέβαια, αν η κόρη του προέδρου είναι πιο χοντρή από τον γνωστό Έλληνα πολιτικό με τα οκτώ γράμματα που μαζί τα έφαγε, με σιδεράκια στα τριάντα της, διαβάζει την Κατερίνα επίσης στα τριάντα της, είναι λεσβία ή όλα αυτά μαζί, τι να σας κάνω. Ψάξτε να βρείτε μήπως έχει κανένα γιο.
  • Σχέδιο έβδομο: Δουλέψτε!
    (το ξέρω, το ξαναείπα, αλλά αν όλα τα άλλα αποτύχουν, τότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος...)
Αυτά, και να προσέχετε μην σκοτώσετε κανέναν με το Καλάσνικοφ.

4 σχόλια:

  1. Το να γλύφεις στεγνά το αφεντικό σου και να μνημονεύεις τα όσα λέει είναι μια καλή λύση για να κρατήσεις την δουλεία σου. Συνήθως τα αφεντικά είναι μισαλλόδοξα και αλαζόνες οπότε γκαβλώνουν να ακούνε καλά λόγια ακόμα και αν είναι από υπάλληλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δίκιο έχεις, πώς και δεν το σκέφτηκα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α, καλά, έχεις μείνει πίσω! (δηλαδή μπροστά)
    Ή δεν έχεις πάρει χαμπάρι πως έχουμε γυρίσει στο 1965...
    Θυμάσαι κάτι ταινίες με το Χατζηχρήστο να έρχεται Αθήνα με τη γκλίτσα στο ένα χέρι, κι ένα καλάθι με αυγά και μια ζωντανή κότα δεμένη στο άλλο;
    Ξέρεις πόσα καλάθια με "αγνά" προϊόντα από το χωριό έρχονται στο παιδί στην Αθήνα για να καταλήξουν στο αφεντικό σα δωράκι; Ρε εδώ λέμε, για να κρατήσει τη δουλειά του ο Ψ, πληρώνει το αφεντικό σε είδος! Και το γελοίο ξέρεις ποιο είναι;
    Το ενδεχόμενο να τα κρατήσεις για πάρτη σου και να αφήσεις τη δουλειά σου για να γυρίσεις στο χωριό, ούτε καν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Α, όλα κι όλα...εμένα αν μου στέλνανε πράγματα από το χωριό μου, θα τα έτρωγα μόνος μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.