Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Εκνευριστικές στιγμές στις καφετέριες

Είναι παντού. Είναι τριγύρω μας. Δεν μπορείς να τις αποφύγεις. Δεν υπάρχει άτομο που να μην έχει βρεθεί ούτε μία φορά σε αυτήν. Και ούτε που θα υπάρξει. Μιλάω φυσικά για τη μεγαλύτερη απόδειξη του επιχειρηματικού δαιμονίου του Έλληνος. Την καφετέρια.
Σκεφτείτε το: Πληρώνεις 3 και βάλε ευρώ για να πάρεις έναν φραπέ που είναι ο μισός αφρός, ο γλυκός είναι σαν μέτριος, ο μέτριος σαν σκέτος και ο σκέτος σαν σκατά και την ίδια ώρα θα μπορούσες να πιεις πολύ καλύτερο φραπέ στο σπίτι σου με αντικειμενική αξία 20 λεπτά. ΚΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΕΣ!
Ίσως βέβαια και να είναι το νεοελληνικό κατάλοιπο της αρχαίας ελληνικής αγοράς. Όπως κάποτε ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και ο Πλάτωνας μαζεύονταν και συζητούσαν για τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, έτσι και τώρα ο Μήτσος, ο Μπάμπης και ο Κώστας μαζεύονται και συζητούν για τα μεγάλα ερωτήματα της δικής τους ζωής, όπως πχ ποιόν παίκτη θα αγοράσει η ΠΑΟΚάρα, αν θα τους κάτσει το γκομενάκι που μπανίζουν απέναντι και σε πόση ώρα θα τους πιάσουν οι παρενέργειες από το βρώμικο που έφαγαν στην Εθνική.
Η καφετέρια, μαζί με το σουβλάκι και τη θέαση αδιάφορων ποδοσφαιρικών αγώνων (για τους άντρες) και την άσκοπη καθυστέρηση μπροστά στον καθρέφτη προς επιλογή ενδύματος και μακιγιάζ (για τις γυναίκες και για ορισμένους άντρες) είναι βαθιά χαραγμένη στο γονίδιο του Νεοέλληνα.
Όπως κάθε μεγάλο και σπουδαίο πράγμα επάνω στη γη, οι καφετέριες έχουν και τις σπαστικές στιγμές τους (και ναι, πάντα τόσο μεγάλους προλόγους γράφω). Ας τις δούμε μαζί:
  • Οι μαύροι με τα CD:
    -Έκω Βαντί, Πλούταρκο, Τοντορίντο.
    -Δε θέλω τίποτα.
    -Έκω Λάντι Γκάγκα, Εμινέμ, Μπιγκιονσέ.
    -Σε λέω δε θέλω τίποτα!
    -Έκω και ταινίε. Τέλει Τρασφόρμε; Κάρι Πότε;
    -Α, δεν καταλαβαίνεις; Δε θέλω τίποτα άνθρωπέ μου!
    -Έκω και ταινίε πονηρέ. Τα πάρει Τζούλια;
    -...(πρόθυρα νευρικού κλονισμού, υπολογισμός τιμής αγοράς ούζι-δεκτά και τα μεταχειρισμένα ενώ ταυτόχρονα αναρωτιέσαι ποιος αγοράζει σιντί από τους μαύρους στην εποχή του Rapidshare)
  • Οι Πακιστανοί με τα μπιχλιμπίδια:
    Και αφού επιτέλους ο μαύρος πιάσει το νόημα ότι δε θέλεις να αγοράσεις κανένα από τα 3.789 CD του, έρχεται ο Πακιστανός (όχι αυτός της Κούλας, συγκεντρωθείτε) και σου αραδιάζει την πραμάτεια του όπως τεράστιους αναπτήρες, γουρούνια-χλαπάτσες, την καινούρια μόδα που είναι κάτι σβούρες που πετάνε στον αέρα, και άλλα τέτοια αντικείμενα που σε χρησιμότητα ανταγωνίζονται τη ζυγαριά για τον Πάγκαλο. Και φυσικά δε θα φύγουν πριν σου πουλήσουν κάτι! Ναι, σίγουρα είναι ευκολόπιστοι οι Έλληνες ψηφοφόροι, όμως ακόμη κι αυτοί που ψηφίζουν Δημοσθένη Βεργή δεν είναι αρκετά εγκεφαλικά νεκροί για να ξοδέψουν πραγματικά λεφτά σε τέτοιες αηδίες!
  • Τα τρέντι κορίτσια:
    Άκουσε να δεις Ντέμπι χρυσό μου. Η συνταρακτική είδηση ότι ο Σάκης χώρισε την Κατερίνα και τα έφτιαξε με τη Σάσα η οποία όμως τα είχε με τον Αλέξανδρο ο οποίος όμως δε χαλάστηκε γιατί ούτως ή άλλως ήταν κρυφογκέι και βρήκε την ευκαιρία να εκδηλώσει τον έρωτά του για τον αδερφό της Κατερίνας δεν είναι ακριβώς συνταρακτική. Για την ακρίβεια, ο μόνος που νοιάζεται είναι εσύ και οι υπόλοιποι μπαμπουίνοι στο τραπέζι σου! Γι αυτό μη φωνάζεις! Θέλουν και οι άλλοι να συζητήσουν! Πιθανώς για κάποιους αντίστοιχους Αλέξανδρους, Κατερίνες και τέτοια. Δεν έχει σημασία! Δεν χρειάζεται να ακούνε τα δικά σας!
  • Τα χαζομπιτάκια:
    Δεν λέω να μην παίζεις μουσική. Αλλιώς ο κόσμος δε θα πήγαινε σε καφετέρια αλλά στη δουλειά του. Αλλά πρώτον, δε χρειάζεται να ακούγεται στο ένα έτος φωτός από τη γη, και δεύτερον, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν έχω ξανακούσει το "Το 'χω" ας πούμε; Ούτως ή άλλως θα το ξανακούσω στο ρουχάδικο που θα πάω να ψωνίσω, στα άλλα εκατόν δέκα ρουχάδικα που θα με τραβολογήσει η γκόμενα, στο γυράδικο που θα κάτσω να φάω (ωιμέ, σε λίγο θα νοσταλγήσω τις εποχές που τα γυράδικα έπαιζαν αυστηρά Καζαντζίδη...), ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΦΕΥΡΕΘΗΚΑΝ ΤΑ ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ, στο κυλικείο του σινεμά όπου θα πας τη γκόμενα να δει το Twilight ενώ εσύ θα σκέφτεσαι ευρηματικούς τρόπους αυτοκτονίας και φυσικά στο κλαμπ που θα πας το βράδυ. Δηλαδή με τέτοια πλύση εγκεφάλου απορώ πώς και δεν έχει έρθει ακόμη η ίδια η Φουρέιρα στο σπίτι μου να μου το τραγουδήσει αυτοπροσώπως!
  • Αυτοί που αραδιάζουν τα κινητά τους πάνω στο τραπέζι:
    Στην καλύτερη φαίνεται σαν να τα πουλάτε, και στη χειρότερη σαν να τα συγκρίνετε σε στιλ "χαρτάκια Panini στο δημοτικό της προ Ίντερνετ εποχής" (μικρό διάλειμμα για διαφημίσεις, στο 8:27 και μετά είναι ακριβώς αυτό που σας λέω):

    Επιπλέον, στην εποχή που ο κόσμος σε σκοτώνει για να σου πάρει μισό ευρώ, αν απλώνεις το κινητό σου πάνω στο τραπέζι τότε απλά σου αξίζει να σου το κλέψουν. Μην τυχόν παραπονεθείς μετά, γιατί δεν έχω σε τίποτα να σε σκοτώσω.
  • Οι τσαντιλογκόμενες που όλα τους φταίνε:
    Μιλάω για εκείνες τις μίζερες. Που δεν σταματάνε όλη μέρα να γκρινιάζουν. Που είναι είκοσι χρονών και κάνουν λες και έχουν πρόωρη εμμηνόπαυση. Και φυσικά θα κάθονται δίπλα από το τραπέζι σου και θα σχολιάζουν τα πάντα, λες και νοιάζεται κανείς τριγύρω. Αν αρχίσω να μετράω τα στραβά του κόσμου δεν τελειώνω ούτε αύριο, σίγουρα, κι εμένα μ'αρέσει να κριτικάρω τα πάντα, δεκτόν, αλλά εμένα τουλάχιστον με ακούνε οικειοθελώς, σε αντίθεση με εσένα που έχεις βαλθεί να αλλάξεις τον κόσμο γύρω σου δια του πρηξίματος. Γιατί δεν ξεκινάς, με τον εαυτό σου ας πούμε;
  • Ο λογαριασμός:
    Δε νομίζω να χρειάζεται ανάλυση. Απλά πηγαίνετε στην κοντινή καφετέρια και αμέσως θα πιστέψετε ότι ο ΦΠΑ πήγε στο 30%.
Μ'αρέσει όταν είμαι μισάνθρωπος...

4 σχόλια:

  1. Συμφωνώ πως στην καφετέρια κανείς δεν πάει για τον καφέ. Όλοι για την παρέα πάμε. Ε, λοιπόν, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν τους εκνευρίζουν καθόλου οι μαύροι που πουλάνε CD. Κάτι φίλοι μου τους πιάνουν και κουβέντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εντάξει, δεν είπα ότι τους εκνευρίζουν όλους, άλλωστε και ο μισός κόσμος να συμφωνούσε μαζί μου, τώρα δε θα είχα τι να κράξω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν έχω άποψη..
    Και δεν έχω άποψη γιατί έχω πάααααρα πολλά χρόνια να πάω σε καφετέρια, ακριβώς για τους λόγους που περιγράφεις, και για μερικούς ακόμα.
    Π.χ. τις τηλεοράσεις που παίζουν fashionTV και μετά το γυρνάνε σε μπάλα.. ή ακόμα χειρότερα αν η καφετέρια βρίσκεται σε δρόμο (κι όχι πεζόδρομο) θέλω να σηκωθώ να αρχίσω να πετάω σερβίτσια και πέτρες στους μικρόψωλους που ηχορρυπαίνουν για να βγάλουν γκόμενα.
    Και μη μου συγκρίνεις τους φιλοσόφους με τους κάγκουρες, εκεί που έχεσαν οι πρώτοι, φύτρωσαν οι δεύτεροι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η σύγκριση με τους φιλόσοφους είναι ακριβώς για να φανεί η κατάντια μας, δηλαδή ότι εκεί που είχαμε τους φιλόσοφους έχουμε τους κάγκουρες...απόδειξη ότι ούτε τους αρχαίους προγόνους μας δεν μπορούμε να αντιγράψουμε σωστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ξέρετε, πολλές φορές συμβαίνει τα σχόλια να είναι ακόμη πιο έξυπνα, εύστοχα ή ουσιαστικά από την εγγραφή καθεαυτή. ΟΧΙ ΕΔΩ. Αν σας έρθει καμιά εξυπνάδα, κρατήστε την για τον εαυτό σας.